Door Yvonne van der Wal
Vanaf het moment dat je jongste telg naar school gaat, krijg je als
thuisblijf- of parttime werkende moeder zomaar het stempel 'ik-heb-de-hele-dag-geen-reet-meer-te-doen-moeder' van je omgeving cadeau. Je nakomelingen zitten dan immers 'de hele dag' op school en dus zul je ook 'de hele dag' vakantie hebben; wat een feest en een luilekker leven moet dat zijn, nietwaar?
Jawel, ware het niet dat deze ‘vakantiedag’ losbarst om 6.45 uur en je direct start met het smeren van boterhammen, het vullen van bekers, het schillen en in stukjes snijden van appels, het wekken van het kroost, die zich steevast het liefst nog even geërgerd drie keer omdraait met uitzondering van zondagochtend, het klaarleggen van hun kleren, die ze niet willen aantrekken omdat ze het stom, te warm, te koud dan wel te kriebelend vinden, het napoetsen van hun tanden, het zo zachtjes mogelijk in model kammen van hun haren, jezelf wassen en in een broek hijsen en in de make-up zetten, zwem- of gymspullen in tassen stoppen, terwijl de krant nog dichtgevouwen op tafel ligt, je maag nog leeg is, het koffiezetapparaat je gapend lijkt aan te staren en de katten al miauwend in je voeten bijten of je bewust laten struikelen, en daarmee net zolang doorgaan tot ze iets te eten hebben gehad.
En dan, nadat je je kinderen in de autostoeltjes en de riemen hebt geworsteld, race je naar school nummer 1, die zijn deuren om kwart over acht behoort te openen maar dit steevast pas tegen
8.22 uur doet, opdat je noch tijd hebt om je kind fatsoenlijk naar binnen te brengen laat staan gedag te zeggen, noch de tijd hebt om je oudste naar de volgende, verderop gelegen school te vervoeren, die om 8.45 uur begint, hetgeen ervoor zorgt dat je tijdens de rit ernaartoe, het hinderlijke bouwverkeer inwendig vervloekt, evenals het zoveelste zojuist op groen gesprongen stoplicht die meteen weer oranje kleurt zodra jij in de buurt bent, de verkeersregelaar die je maar even meldt dat je vanaf heden niet meer deze straat in mag rijden, en degene voor je die om het minste of geringste de rem intrapt en een ontbijt genuttigd lijkt te hebben bestaande uit slakkensalade overgoten met schildpaddensaus.
Dan race je weer door naar de buurtsuper, indien je althans niet opgehouden wordt door luizencontroles of ouderraadvergaderingen, alwaar je kunt bedenken wat je vandaag weer zult eten, maar dat is nog knap lastig wanneer gezinslid nummer 1 kokhalst bij alles wat naar de kleur wit riekt, gezinslid nummer 2 weldra alles opzij schuift wat niet naar zijn favoriete stukje vlees smaakt en gezinslid nummer 3 überhaupt niets nieuws proeft. Bij thuiskomst liggen bergen strijkgoed met smart op je te wachten, evenals bolstaande wasmanden die vreemd genoeg ondanks het dagelijkse wasritueel immer bol blijven staan, je ontdoet de laminaatvloer nog even van kattenharen, jamsporen en vertrapte hagelslag, waarna je verschrikt een blik op je klokje werpt want oeps, het is alweer tijd om zoonlief van school af te halen voor de middagpauze.
Heb je je weten te onttrekken aan het overblijfmoederschap op school?
Gefeliciteerd. Een Goede Moeder hangt in plaats daarvan wel even de overblijfmoeder in haar eigen huis uit, omdat zoonlief spontaan besluit gezellig vriendje A./E./J. mee te nemen. Schone laminaat en limo kunnen in dat geval nog geen twee minuten buiten elkaar poepen. Wanneer dweil over vieze laminaat is geweest, lijkt limo te denken: 'Schone laminaat! Yoehoe! Hier ben ik! We kunnen weer samen zijn! En splash. Het is gebeurd. Na het nuttigen van broodjes en het verspillen van korsten, willen A. en T. natuurlijk nog wel even vijf minuutjes boven spelen, opdat je daar, nadat je ze hebt teruggebracht naar de les, geshockeerd een met Lego en Playmobil gelamineerde vloer aantreft.
In vijf minuten kunnen kleuters een kamer dusdanig verbouwen, dat het lijkt alsof ze er uren zijn geweest, laat staan dat de kleuters tijd hebben om het snel eventjes zelf weg te werken; als volwassene heb je daar al minstens een uur voor nodig.
De vakantiedag gaat verder met het bedden verschonen, je wilt de pleepotten nog soppen, maar oeps, het is alweer de hoogste tijd om van de ene naar de andere school te scheuren, alwaar de volgende rij vriendjes paraat staat teneinde met dochter- of zoonlief mee naar huis te mogen, en wanneer je dit om wat voor reden dan ook geweigerd hebt, dan staat er wel een dozijn buurkinderen voor je deur, net nadat je hummeltjes stapels tekeningen, huiswerk, vriendenboekjes, lege broodtrommels, plakkerige bekers, bedelbriefjes en natte handdoeken uit hun schooltassen hebben gegoocheld. En dan, terwijl je de piepers schilt, wordt je vakantiedag onderbroken met de vraag of ze buiten mogen spelen en of je dan de step; fiets; bal; bellenblaas; stoepkrijt; rolschaatsen; et cetera et cetera uit de schuur wilt halen, waar je in totaal langer mee bezig bent dan de tijd die ze buiten spelen, want ze willen toch ook wel even wii'en/verven/kleuren/tekenen. En misschien mag vriendje B. ook blijven eten mam?
Nee, je vakantiedag is nog niet om. Indien eenmaal het voer naar binnen is verorberd, tenminste, als ze die niet hebben afgewezen, de tafel afgeruimd is, de kinderen onder de douche zijn gezet, in bed zijn gestopt en zijn voorgelezen et voila, het is pardoes zo'n 13 uur later, geteld vanaf het moment dat je geradbraakt opstond.
Tja, wat heb je eigenlijk allemaal toch gedaan? Al heb je sindsdien nog geen minuut op je kont gezeten, de krant nog niet gelezen, staat het zweet op je bovenlip en doe je het allemaal met veel plezier en liefde: feitelijk geen reet maar de uren zijn voorbij gevlogen. Hoe is dat toch mogelijk met zeeën van tijd? Welnu, ik zal eens een geheimpje verklappen. Kinderen zitten niet 'de hele dag' op school. En dus heb je ook niet ‘de hele dag’ de tijd. Van die 13 uur, heb je om precies te zijn zo'n 3 uur en 20 minuten 'vakantie' gehad, en in die tijd heb je nog niet eens de ramen gezeemd, geen stukkies geschreven, je vriendin geen luisterend oor aan kunnen bieden, niet aan je boek gewerkt, je e-mail niet gecheckt, de kasten niet zomerproof ingedeeld dan wel de badkamer en keuken in de Muscle gedoopt en met een beetje geluk attendeert manlief je bij zijn thuiskomst erop dat de kattenbak stinkt. Na dergelijke dagen, nachten, weekenden, weken en maanden mag je als 'binnenshuis werkende moeder' (of vader!) evenzo best eens roepen dat je wel toe bent aan een volledige vrije, rustige dag, een ononderbroken nacht, of nog beter, een échte, welverdiende en langdurige vakantie.
Felicia
De'neesha
Kayleigh
donderdag 7 mei 2009
zondag 15 maart 2009
Verraad
Vandaag kwam mijn kleine meisje weer thuis.
Ze was voor het eerst bij haar vader geweest. Iets wat helaas vanaf nu elke 2 weken zal gebeuren. Ik baal er zo van dat ik mijn meisje naar hem en zijn ouders moet laten gaan. Maar ja, dat krijg je als je je partner evenveel voogdij rechten geeft.
En ik ben zowiezo geen moeder die haar kinderen zonder goede reden bij hun vader(s) weghoudt en een nieuwe vriendin 2 weken nadat je een relatie van 3 jaar verbreekt, waar 3 kinderen bij komen kijken is natuurlijk geen goede reden.
Maar goed, vandaag vierde hij dus Kayleigh's 1e verjaardag bij zijn huis.
De hele week zat ik al te wchten op iets wat dus niet zo komen: een uitnodiging voor Felicia en De'neesha om ook de verjaardag van hun zusje te komen vieren.
Nee, ga lekker je nieuwe vriendin en haar familie uitnodigen. Dat is natuurlijk veel belangrijker, want die moeten eens zien dat er 3 kinderen aan jou vast hangen ipv.1.
Ik ben zo kwaad. Zo verdrietig. Waarom doe je zo?
Zo hypocriet als jullie zijn met z'n allen, ik heb er verder geen woorden voor.
Dit gedicht heb ik vandaag voor Jerry geschreven
Waarom zijn mensen zo gemeen
en blijf ik weer achter, alleen
Nu met 3 kinderen waar ik voor moet zorgen
Waarvoor ik een fijne jeugd moet waarborgen
Mannen....bah
schoonfamilie...bah
Ze zeggen dat ze er voor je zijn
maar als het erop aankomt laten ze je vallen
En dat doet ongelofelijk veel pijn
Maar vandaag was de laatste keer
mijn ogen zijn geopend
ik hoef jou en je familie niet meer
Ik zal niet meer naar je smachten
En al helemaal niet meer op je wachten
jij kon snel verder gaan met leven
na 2 weken een nieuwe vriendin
en je familie vond het ok
ik niet en ik zal het jullie nooit vergeven
Ik heb zelf het gevoel dat het nog niet af is, maar verder als dit kom ik even niet.
Moet nu maar weer eens gaan bedenken hoe het verder moet.
Aan de ene kant wil ik hem gewoon liever niet meer zien en aan de andere kant zie ik hem nog steeds veel te graag. Maar al wel een stuk minder. Als we zo doorgaan, hoeft het straks van mij helemaal allemaal niet meer. You go Jerry!!!
Ze was voor het eerst bij haar vader geweest. Iets wat helaas vanaf nu elke 2 weken zal gebeuren. Ik baal er zo van dat ik mijn meisje naar hem en zijn ouders moet laten gaan. Maar ja, dat krijg je als je je partner evenveel voogdij rechten geeft.
En ik ben zowiezo geen moeder die haar kinderen zonder goede reden bij hun vader(s) weghoudt en een nieuwe vriendin 2 weken nadat je een relatie van 3 jaar verbreekt, waar 3 kinderen bij komen kijken is natuurlijk geen goede reden.
Maar goed, vandaag vierde hij dus Kayleigh's 1e verjaardag bij zijn huis.
De hele week zat ik al te wchten op iets wat dus niet zo komen: een uitnodiging voor Felicia en De'neesha om ook de verjaardag van hun zusje te komen vieren.
Nee, ga lekker je nieuwe vriendin en haar familie uitnodigen. Dat is natuurlijk veel belangrijker, want die moeten eens zien dat er 3 kinderen aan jou vast hangen ipv.1.
Ik ben zo kwaad. Zo verdrietig. Waarom doe je zo?
Zo hypocriet als jullie zijn met z'n allen, ik heb er verder geen woorden voor.
Dit gedicht heb ik vandaag voor Jerry geschreven
Waarom zijn mensen zo gemeen
en blijf ik weer achter, alleen
Nu met 3 kinderen waar ik voor moet zorgen
Waarvoor ik een fijne jeugd moet waarborgen
Mannen....bah
schoonfamilie...bah
Ze zeggen dat ze er voor je zijn
maar als het erop aankomt laten ze je vallen
En dat doet ongelofelijk veel pijn
Maar vandaag was de laatste keer
mijn ogen zijn geopend
ik hoef jou en je familie niet meer
Ik zal niet meer naar je smachten
En al helemaal niet meer op je wachten
jij kon snel verder gaan met leven
na 2 weken een nieuwe vriendin
en je familie vond het ok
ik niet en ik zal het jullie nooit vergeven
Ik heb zelf het gevoel dat het nog niet af is, maar verder als dit kom ik even niet.
Moet nu maar weer eens gaan bedenken hoe het verder moet.
Aan de ene kant wil ik hem gewoon liever niet meer zien en aan de andere kant zie ik hem nog steeds veel te graag. Maar al wel een stuk minder. Als we zo doorgaan, hoeft het straks van mij helemaal allemaal niet meer. You go Jerry!!!
vrijdag 13 maart 2009
Verboden liefde
Dit gedicht heb ik niet zelf geschreven, maar verwoord wel heel goed wat ik voel
Ik verlang naar jou,
omdat ik nog van je hou.
Het zou niet mogen zijn,
maar ik krijg mijn gevoelens
voor jou niet klein.
Als ik je zie wil ik naar jou komen,
maar dat blijft slechts bij dromen.
Mijn gevoelens zeggen gaan,
maar mijn verstand zegt blijf staan.
Ik denk aan jou, elk uur van de dag,
goed wetend dat het eigenlijk niet mag.
Soms komen we elkaar tegen,
en ben ik in het begin verlegen.
Ik probeer je te ontwijken,
maar je doet me iedere keer bezwijken.
Je geeft me hoop,
en dan zet je het op een loop;
Ik heb pech,
want er staat iemand in de weg.
Je zei me dat je ging kiezen,
ik zit nu constant te kniezen.
ik zit nu te hopen,
het is aan jou het raadsel te ontknopen.
Ik blijf op je antwoord wachten,
omdat ik nog steeds naar je zit te smachten.
Je blijft voor eeuwig in mijn gedachten!
jij bent op dit moment mijn verboden liefde!
ik wacht op jou,
omdat ik nog zielsveel van je hou!!!
Ik verlang naar jou,
omdat ik nog van je hou.
Het zou niet mogen zijn,
maar ik krijg mijn gevoelens
voor jou niet klein.
Als ik je zie wil ik naar jou komen,
maar dat blijft slechts bij dromen.
Mijn gevoelens zeggen gaan,
maar mijn verstand zegt blijf staan.
Ik denk aan jou, elk uur van de dag,
goed wetend dat het eigenlijk niet mag.
Soms komen we elkaar tegen,
en ben ik in het begin verlegen.
Ik probeer je te ontwijken,
maar je doet me iedere keer bezwijken.
Je geeft me hoop,
en dan zet je het op een loop;
Ik heb pech,
want er staat iemand in de weg.
Je zei me dat je ging kiezen,
ik zit nu constant te kniezen.
ik zit nu te hopen,
het is aan jou het raadsel te ontknopen.
Ik blijf op je antwoord wachten,
omdat ik nog steeds naar je zit te smachten.
Je blijft voor eeuwig in mijn gedachten!
jij bent op dit moment mijn verboden liefde!
ik wacht op jou,
omdat ik nog zielsveel van je hou!!!
donderdag 12 maart 2009
Constitutioneel exceem
Ben net weer terug van een tripje naar het UMC Radboud in Nijmegen.
Mijn dochter Dede heeft namelijk constitutioneel exceem.
Beschrijving: Constitutioneel eczeem is een niet-besmettelijke, chronische huidaandoening, die gepaard gaat met roodheid, zwellingen, vochtblaasjes, vochtafscheiding ('natten'), kloofjes en littekens. Het belangrijkste kenmerk is echter de jeuk, die vaak heel hevig kan zijn. Zo hevig, dat men er 'gek' van wordt. De huid van mensen met constitutioneel eczeem is slecht in staat vocht vast te houden en men heeft dan ook vaak een (extreem) droge huid.
Mensen met constitutioneel eczeem hebben vaak een (over)gevoelige huid die, sneller dan de huid van een gezond iemand, op allerlei prikkels uit de omgeving reageert. De beste remedie lijkt dan ook ervoor te zorgen dat men zo weinig mogelijk met die prikkels in aanraking komt. In de praktijk is dat echter niet zo simpel. Het is niet altijd duidelijk welke prikkels de klachten veroorzaken. Bovendien geven bepaalde prikkels niet altijd dezelfde klachten.
Constitutioneel eczeem verschijnt meestal bij zeer jonge kinderen, vaak nog voor hun eerste verjaardag. Maar in principe kan de aandoening op iedere leeftijd voor het eerst optreden. Er zijn dan ook mensen die pas op latere leeftijd 'zomaar ineens' last van eczeem krijgen. De aandoening kan enkele maanden klachten geven, maar het kan ook jaren duren. Perioden zonder klachten wisselen dan vaak af met perioden waarin het eczeem ernstig is. Gewoonlijk blijft het eczeem gedurende enkele jaren bestaan om dan weer te verdwijnen, soms voor het verdere leven. We zeggen dan dat de persoon in kwestie over zijn eczeem is heen gegroeid. Een kleine groep (25%) houdt veel langer last van het eczeem en heeft er na zijn twintigste verjaardag nog steeds last van. Maar ook bij hen neemt de ernst van het eczeem meestal af bij het ouder worden.
In Nederland hebben circa 400.000 mensen constitutioneel eczeem, ongeveer 2,5% van de bevoling. Daarmee staat de aandoening op de vierde plaats in de top-10 van chronische aandoeningen in Nederland. Bij kinderen is het na astma zelfs de belangrijkste chronische aandoening. Constitutioneel eczeem wordt ook wel atopisch eczeem, atopische dermatitis, neurodermatitis of neurodermitis genoemd. Bij jonge kinderen wordt het ook wel dauwworm genoemd. Bij het eczeem van jonge kinderen staan de vochtige ('natten') plekken namelijk voorop. Het lijkt wel op de dauwdruppels die je 's morgens op een weiland kunt zien liggen, vandaar 'dauw'. De uitslag is bovendien ringvormig, vandaar 'worm'.
Alles wat hierboven staat heeft mijn meisje dus ook. Op een gegeven moment was het zo erg, dat haar huid helemaal open lag op haar armen, benen, handen en gezicht. Door een juffrouw op school, die mij heel veel nuttige info kon geven, heb ik een verwijsbrief gevraagd voor het UMC Radboud in Nijmegen. Daar vonden ze gelukkig ook dat Dede snel hulp nodig had en ze werd binnen 2 weken in de dagbehandeling geplaatst. Nu 4 weken, 2x per week op en neer naar Nijmegen en 2x per dag insmeren met hormoonzalven en teerzalven later, heb ik weer een vrolijk meisje in huis die gelukkig ook weer goed kan slapen.
Haar huid gaat de goede kant op, ze is wel helemaal dicht, maar je ziet nog wel wat donkere exceemplekken. Zijn er mensen die ook constitutioneel exceem hebben, of een kindje die dat heeft dan is er De Vereniging voor Mensen met Constitutioneel Exceem
Ook kan je hier een berichtje achterlaten om er met andere mensen over te praten.
Mijn dochter Dede heeft namelijk constitutioneel exceem.
Beschrijving: Constitutioneel eczeem is een niet-besmettelijke, chronische huidaandoening, die gepaard gaat met roodheid, zwellingen, vochtblaasjes, vochtafscheiding ('natten'), kloofjes en littekens. Het belangrijkste kenmerk is echter de jeuk, die vaak heel hevig kan zijn. Zo hevig, dat men er 'gek' van wordt. De huid van mensen met constitutioneel eczeem is slecht in staat vocht vast te houden en men heeft dan ook vaak een (extreem) droge huid.
Mensen met constitutioneel eczeem hebben vaak een (over)gevoelige huid die, sneller dan de huid van een gezond iemand, op allerlei prikkels uit de omgeving reageert. De beste remedie lijkt dan ook ervoor te zorgen dat men zo weinig mogelijk met die prikkels in aanraking komt. In de praktijk is dat echter niet zo simpel. Het is niet altijd duidelijk welke prikkels de klachten veroorzaken. Bovendien geven bepaalde prikkels niet altijd dezelfde klachten.
Constitutioneel eczeem verschijnt meestal bij zeer jonge kinderen, vaak nog voor hun eerste verjaardag. Maar in principe kan de aandoening op iedere leeftijd voor het eerst optreden. Er zijn dan ook mensen die pas op latere leeftijd 'zomaar ineens' last van eczeem krijgen. De aandoening kan enkele maanden klachten geven, maar het kan ook jaren duren. Perioden zonder klachten wisselen dan vaak af met perioden waarin het eczeem ernstig is. Gewoonlijk blijft het eczeem gedurende enkele jaren bestaan om dan weer te verdwijnen, soms voor het verdere leven. We zeggen dan dat de persoon in kwestie over zijn eczeem is heen gegroeid. Een kleine groep (25%) houdt veel langer last van het eczeem en heeft er na zijn twintigste verjaardag nog steeds last van. Maar ook bij hen neemt de ernst van het eczeem meestal af bij het ouder worden.
In Nederland hebben circa 400.000 mensen constitutioneel eczeem, ongeveer 2,5% van de bevoling. Daarmee staat de aandoening op de vierde plaats in de top-10 van chronische aandoeningen in Nederland. Bij kinderen is het na astma zelfs de belangrijkste chronische aandoening. Constitutioneel eczeem wordt ook wel atopisch eczeem, atopische dermatitis, neurodermatitis of neurodermitis genoemd. Bij jonge kinderen wordt het ook wel dauwworm genoemd. Bij het eczeem van jonge kinderen staan de vochtige ('natten') plekken namelijk voorop. Het lijkt wel op de dauwdruppels die je 's morgens op een weiland kunt zien liggen, vandaar 'dauw'. De uitslag is bovendien ringvormig, vandaar 'worm'.
Alles wat hierboven staat heeft mijn meisje dus ook. Op een gegeven moment was het zo erg, dat haar huid helemaal open lag op haar armen, benen, handen en gezicht. Door een juffrouw op school, die mij heel veel nuttige info kon geven, heb ik een verwijsbrief gevraagd voor het UMC Radboud in Nijmegen. Daar vonden ze gelukkig ook dat Dede snel hulp nodig had en ze werd binnen 2 weken in de dagbehandeling geplaatst. Nu 4 weken, 2x per week op en neer naar Nijmegen en 2x per dag insmeren met hormoonzalven en teerzalven later, heb ik weer een vrolijk meisje in huis die gelukkig ook weer goed kan slapen.
Haar huid gaat de goede kant op, ze is wel helemaal dicht, maar je ziet nog wel wat donkere exceemplekken. Zijn er mensen die ook constitutioneel exceem hebben, of een kindje die dat heeft dan is er De Vereniging voor Mensen met Constitutioneel Exceem
Ook kan je hier een berichtje achterlaten om er met andere mensen over te praten.
zondag 1 maart 2009
Lieve Jerry
Lieve Jerry,
Weer zit ik in tranen thuis. Weer voel ik me alleen.
Ik kan dit echt niet meer, deze schijnvertoning die wij opvoeren naar iedereen.
Mijn hart is kapot en gebroken, dat is het al sinds 30 december 2008 en dat zal het nog een lange tijd blijven. Voor de buitenwereld doe ik net alsof alles goed gaat, maar het gaat totaal niet goed.
Want als het goed ging, dan zat ik hier nu niet alleen te huilen. Maar dat doe ik wel. En ik wil het niet meer. Zoveel tranen heb ik al verspild aan jou en iets wat nooit meer zal zijn. Ik weet zelf niet eens meer wat ik moet voelen. Ik weet alleen wel dat ik niet meer kan doen alsof ik niets meer voor je voel.
De meesten denken dat ik over jou heen ben, maar dat is niet waar. Ik wil nog steeds niets liever dan dat jij weer bij me terug komt en ik ben er zo zat van om steeds maar net te doen alsof we goede vrienden zijn, terwijl jij weet dat het niet zo is. Dat het gewoon niet kan.
Iedere keer als ik mensen gelukkig samen zie zijn, dan wordt ik verscheurd van binnen.
Iedere keer als ik op televisie zie dat mensen gaan trouwen barst ik in huilen uit.
En jij kan alleen maar denken aan die Martine van je en bang zijn voor wat ik haar al dan niet zal vertellen. Ik zal haar niets vertellen, maar ik wil dat je me met rust laat.
Ik kan het je niet in je gezicht zeggen want ieder keer als ik je dan zie, dan smelt ik weer voor je en ik wil dat gewoon niet meer. Jullie praten allemaal over dat alles maar geregeld moet worden, want als ik ooit een vriend krijg dan is het allemaal maar raar. Misschien wel, maar heb je ooit bij stil gestaan dat ik helemaal nooit geen ander meer wil. En dat zeg ik niet omdat ik verdrietig ben, maar dat zag ik omdat ik weet wat het is om bijna volmaakt gelukkig te zijn. Waarom zou ik genoegen nemen met minder als ik het beste al heb gehad? Waarom zou ik ooit nog mijn vertrouwen in een ander steken en mijn hart aan iemand anders geven? Ik heb het al 3 keer geprobeerd en 3 keer ben ik degene die achter blijft met de grootste shit. 3 keer ben ik degene met het gebroken hart en de kinderen. En elke keer doet het meer pijn en duurt het langer voordat ik weer iemand kan vertrouwen. Maar toen jij weg bent gegaan heb je ook mijn liefde en vertrouwen meegenomen. Iedere keer als ik zeg dat ik er klaar mee ben, weet ik ook al dat het niet zo is. En iedere keer laat ik je weer toe. Maar Jer ik kan het niet meer. Ik kan niet meer de schone schijn ophouden. Jullie spreken beide van liefde…maar ik weet dat jij niet verliefd bent op haar en je weet dat zelf ook. Je bent ook niet meer verliefd op mij, dat weet ik, maar ook niet op haar, je hebt het leuk met haar en dat is heel wat anders. Ik ken je langer als vandaag. Je hoeft niet stoer te doen tegenover mij, mij maakt het niet uit, want wij zullen toch nooit meer iets meer kunnen hebben met elkaar, maar wees wel eerlijk naar jezelf. Jij hebt met haar niet, wat je met mij had. Maar goed, ik weet dat je op dit moment het struisvogelsyndroom hebt.
Laat mij er gewoon buiten. Ik wil haar niet ontmoeten, ik wil je ouders niet meer zien en ik wil jou liever ook niet zien als ik je niet kan hebben. Je maakt het mij te moeilijk, ook al denk je dat je het makkelijk maakt voor me. Jij zegt alleen maar dat je het beste voor hebt met mij en de kinderen, laat me dan gewoon met rust en ga vrienden zijn met je vrienden, maar niet met mij. Ik kan het gewoon niet. Als jij zelf eens een keer inziet, wat anderen allang zien, dan kunnen we weer verder praten, maar tot die tijd wil ik ons contact echt minimaal houden. En geloof me, alleen die gedachte zorgt er al voor dat ik bijna stik, maar dat is ook juist de reden waarom er geen wij meer kan zijn. Ook niet als vrienden, want voor mij ben je veel meer als een vriend en dat weet je. Ik hou nog steeds van je op de ‘jij bent de wereld voor mij’ manier. Ik plak op en vrijdag avond die stomme plaatjes voor je in een boek en nog steeds zou ik alles voor je doen. Omdat ik zo ontzettend veel van jou hou. Maar jij wil me gewoon niet meer en ik weet dat het door alles ook nooit meer kan gebeuren, dus geef me dan ook de kans om over je heen te komen, ook al kan het nog wel een jaar gaan duren voordat ik weer normaal naar je kan kijken, zonder er iets bij te voelen.
En ik wil geen sms jes meer van je kind vriendin, ik wil geen contact meer met je familie, die mij laat vallen als een baksteen, ook al voordat ik alles heb gezegd over je moeder. En ik heb al helemaal geen zin in een man die nog half een jongen is en duidelijk alles behalve zijn gezin voor laat gaan. Sorry Jer, maar ik verdien beter dan wat jij mij nu geeft en wat jouw familie doet.
Ik hoop dat je me kunt begrijpen en zo niet dan sorry.
Als je serieus een keer over alles kan praten, dan weet je me te vinden en tot die tijd zal je je maar moeten gaan vermaken met je nieuwe liefde en je hernieuwde band met je ma.
Ik hoop dat vanaf nu alles alleen maar beter met je zal gaan en dat je echt gelukkig zult worden.
Ik zal geen sms meer van je beantwoorden en we zullen alleen nog contact hebben over de kleine.
Ik zal je missen en altijd van je houden, maar jij kan mij niet geven wat ik nodig heb, dus laat me los.
Alsjeblieft laat me los, zodat ik ook weer blij en gelukkig kan zijn, net zoals jij.
Ik wil niet meer om je huilen, ik wil niet meer gekwetst worden door je familie en dan voornamelijk je moeder, ik wil niet zien dat je het leuk hebt met dat grietje van je, ik wil niet meer verliefd op je zijn, ik wil niet meer van je houden en ik wil niet meer steeds aan je denken. Ik wil alles gewoon achter me laten. Bij de rest in het zakje stoppen en weer verder gaan. Net zoals jij dat zo makkelijk kon. Is dat teveel gevraagd? kussss
Weer zit ik in tranen thuis. Weer voel ik me alleen.
Ik kan dit echt niet meer, deze schijnvertoning die wij opvoeren naar iedereen.
Mijn hart is kapot en gebroken, dat is het al sinds 30 december 2008 en dat zal het nog een lange tijd blijven. Voor de buitenwereld doe ik net alsof alles goed gaat, maar het gaat totaal niet goed.
Want als het goed ging, dan zat ik hier nu niet alleen te huilen. Maar dat doe ik wel. En ik wil het niet meer. Zoveel tranen heb ik al verspild aan jou en iets wat nooit meer zal zijn. Ik weet zelf niet eens meer wat ik moet voelen. Ik weet alleen wel dat ik niet meer kan doen alsof ik niets meer voor je voel.
De meesten denken dat ik over jou heen ben, maar dat is niet waar. Ik wil nog steeds niets liever dan dat jij weer bij me terug komt en ik ben er zo zat van om steeds maar net te doen alsof we goede vrienden zijn, terwijl jij weet dat het niet zo is. Dat het gewoon niet kan.
Iedere keer als ik mensen gelukkig samen zie zijn, dan wordt ik verscheurd van binnen.
Iedere keer als ik op televisie zie dat mensen gaan trouwen barst ik in huilen uit.
En jij kan alleen maar denken aan die Martine van je en bang zijn voor wat ik haar al dan niet zal vertellen. Ik zal haar niets vertellen, maar ik wil dat je me met rust laat.
Ik kan het je niet in je gezicht zeggen want ieder keer als ik je dan zie, dan smelt ik weer voor je en ik wil dat gewoon niet meer. Jullie praten allemaal over dat alles maar geregeld moet worden, want als ik ooit een vriend krijg dan is het allemaal maar raar. Misschien wel, maar heb je ooit bij stil gestaan dat ik helemaal nooit geen ander meer wil. En dat zeg ik niet omdat ik verdrietig ben, maar dat zag ik omdat ik weet wat het is om bijna volmaakt gelukkig te zijn. Waarom zou ik genoegen nemen met minder als ik het beste al heb gehad? Waarom zou ik ooit nog mijn vertrouwen in een ander steken en mijn hart aan iemand anders geven? Ik heb het al 3 keer geprobeerd en 3 keer ben ik degene die achter blijft met de grootste shit. 3 keer ben ik degene met het gebroken hart en de kinderen. En elke keer doet het meer pijn en duurt het langer voordat ik weer iemand kan vertrouwen. Maar toen jij weg bent gegaan heb je ook mijn liefde en vertrouwen meegenomen. Iedere keer als ik zeg dat ik er klaar mee ben, weet ik ook al dat het niet zo is. En iedere keer laat ik je weer toe. Maar Jer ik kan het niet meer. Ik kan niet meer de schone schijn ophouden. Jullie spreken beide van liefde…maar ik weet dat jij niet verliefd bent op haar en je weet dat zelf ook. Je bent ook niet meer verliefd op mij, dat weet ik, maar ook niet op haar, je hebt het leuk met haar en dat is heel wat anders. Ik ken je langer als vandaag. Je hoeft niet stoer te doen tegenover mij, mij maakt het niet uit, want wij zullen toch nooit meer iets meer kunnen hebben met elkaar, maar wees wel eerlijk naar jezelf. Jij hebt met haar niet, wat je met mij had. Maar goed, ik weet dat je op dit moment het struisvogelsyndroom hebt.
Laat mij er gewoon buiten. Ik wil haar niet ontmoeten, ik wil je ouders niet meer zien en ik wil jou liever ook niet zien als ik je niet kan hebben. Je maakt het mij te moeilijk, ook al denk je dat je het makkelijk maakt voor me. Jij zegt alleen maar dat je het beste voor hebt met mij en de kinderen, laat me dan gewoon met rust en ga vrienden zijn met je vrienden, maar niet met mij. Ik kan het gewoon niet. Als jij zelf eens een keer inziet, wat anderen allang zien, dan kunnen we weer verder praten, maar tot die tijd wil ik ons contact echt minimaal houden. En geloof me, alleen die gedachte zorgt er al voor dat ik bijna stik, maar dat is ook juist de reden waarom er geen wij meer kan zijn. Ook niet als vrienden, want voor mij ben je veel meer als een vriend en dat weet je. Ik hou nog steeds van je op de ‘jij bent de wereld voor mij’ manier. Ik plak op en vrijdag avond die stomme plaatjes voor je in een boek en nog steeds zou ik alles voor je doen. Omdat ik zo ontzettend veel van jou hou. Maar jij wil me gewoon niet meer en ik weet dat het door alles ook nooit meer kan gebeuren, dus geef me dan ook de kans om over je heen te komen, ook al kan het nog wel een jaar gaan duren voordat ik weer normaal naar je kan kijken, zonder er iets bij te voelen.
En ik wil geen sms jes meer van je kind vriendin, ik wil geen contact meer met je familie, die mij laat vallen als een baksteen, ook al voordat ik alles heb gezegd over je moeder. En ik heb al helemaal geen zin in een man die nog half een jongen is en duidelijk alles behalve zijn gezin voor laat gaan. Sorry Jer, maar ik verdien beter dan wat jij mij nu geeft en wat jouw familie doet.
Ik hoop dat je me kunt begrijpen en zo niet dan sorry.
Als je serieus een keer over alles kan praten, dan weet je me te vinden en tot die tijd zal je je maar moeten gaan vermaken met je nieuwe liefde en je hernieuwde band met je ma.
Ik hoop dat vanaf nu alles alleen maar beter met je zal gaan en dat je echt gelukkig zult worden.
Ik zal geen sms meer van je beantwoorden en we zullen alleen nog contact hebben over de kleine.
Ik zal je missen en altijd van je houden, maar jij kan mij niet geven wat ik nodig heb, dus laat me los.
Alsjeblieft laat me los, zodat ik ook weer blij en gelukkig kan zijn, net zoals jij.
Ik wil niet meer om je huilen, ik wil niet meer gekwetst worden door je familie en dan voornamelijk je moeder, ik wil niet zien dat je het leuk hebt met dat grietje van je, ik wil niet meer verliefd op je zijn, ik wil niet meer van je houden en ik wil niet meer steeds aan je denken. Ik wil alles gewoon achter me laten. Bij de rest in het zakje stoppen en weer verder gaan. Net zoals jij dat zo makkelijk kon. Is dat teveel gevraagd? kussss
zaterdag 28 februari 2009
You said you've had enough
I've packed up all my stuff
I'm waiting for the cab in the hallway
I've got nothing to explain
I'm naked in the rain
Like every part of me is on display
Trying to act like everything's ok
No way
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
I know that you won't call
Won't talk to me at all
You left me in my less than perfect world
I'm done with feeling small
I really gave it all
Tried to be your stupid cover girl
You must be glad you finally had your way
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
I guess we'll never know
I guess we'll never know
I guess we'll never write this story
Maybe looking back
Many years from now
When it's all to late to be sorry
You'll be thinking
What did I do?
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
Nikki, 28 februari 2009
I've packed up all my stuff
I'm waiting for the cab in the hallway
I've got nothing to explain
I'm naked in the rain
Like every part of me is on display
Trying to act like everything's ok
No way
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
I know that you won't call
Won't talk to me at all
You left me in my less than perfect world
I'm done with feeling small
I really gave it all
Tried to be your stupid cover girl
You must be glad you finally had your way
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
I guess we'll never know
I guess we'll never know
I guess we'll never write this story
Maybe looking back
Many years from now
When it's all to late to be sorry
You'll be thinking
What did I do?
Chorus:
What did I do?
You say I screwed it up and it cost you
All it took was one slip and I lost you
What did I do?
But maybe it's not me
Maybe it's you
What did I do?
Nikki, 28 februari 2009
woensdag 11 februari 2009
Waarom....
Velp, 11 feb. 09
Lieve Jerry,
Ik weet het allemaal niet meer. Ik weet dat ik dat veel vaker heb gezegd, maar ik snap er echt niets meer van. Geniet je ervan om mij te kwetsen? Gisteravond zei je nog dat je niets met Martine hebt en vandaag zeg je ineens weer dat je van haar houdt.
Iedere keer als ik denk dat ik sterk genoeg kan zijn om niet kwaad of verdrietig meer te worden, is er toch weer iets waardoor ik weer een dieptepunt bereik. Hoelang gaat dit nog door. Je zegt dat je me niet pijn wil doen, maar des te harder doe je het.
Ik kan je niet vertellen wat er nu allemaal door me heen gaat, want dan ga je me haten, dat weet ik zeker. Daarom doe ik het op deze manier.
Ik kan de gedachte niet meer uit mijn hoofd krijgen dat je moeder het allemaal wel goed vind zo en dat ze allang weer blij is dat ze haar zoon weer terug heeft. Ze heeft zoveel kwetsende dingen gezegd de afgelopen tijd, dat ik gewoon niet tegen jou durf te zeggen, omdat ik niet wil dat je van je moeder vervreemd raakt. Wat denk ik ook niet gebeurd, want ze heeft je toch alweer helemaal terug.
Maar weet je nog dat ik een keer heb gezegd dat ze preekte en dat Roy dat tegen je moeder had gezegd. Waarom word ik daar nu nog voor aangekeken? Terwijl jij het ook dacht en ook vaak genoeg zei en ik denk dat Roy en Lis het ook wel hebben gezegd. Maar nee, ik ben degene van wie ze het heeft gehoord. Dan hebben we nog het geval van de zwangerschaps test. Ik heb gezegd dat ik met de test langs haar huis fietste, maar omdat ze niet thuis was, ik hem in de eerste instantie in de brievenbus wilde doen. Maar dat leek me niet gepast met zulk groot nieuws, dus heb ik het niet gedaan. Nu zegt ze steeds dat ik niet spoor omdat ik hem eerst in de brievenbus wilde doen, maar dat ziet ze helemaal verkeerd. Dan zegt ze ook dat ik degene ben die niet durfde te zeggen dat we zwanger wilde worden. Maar dat was een beslissing van ons beiden en ik heb je meerdere malen gevraagd of je het tegen je moeder wilde zeggen en jij zei steeds laten we het maar niet doen, want je weet hoe ze dan gaat reageren. Maar toch ben ik weer de boosdoener en heb ik het verzwegen.
Ook nog het geval van in de Macro met haar vakantie. Het was helemaal niet verkeerd bedoeld wat ik zei, maar toch word ik steeds verkeerd begrepen. Ik was druk met de boodschappen en wilde graag naar mijn kind. Jij gaf me toen gelijk en zei dat ze het allemaal overdreef en dat het weer goed gepraat was. Maar toch moet ik steeds aan blijven horen dat het onbeschoft was, terwijl ik tot op heden nog steeds niet zie wat er zo fout aan was wat ik zei. Oma is een keer ‘afgesnauwd’ door mij, dat zal ik waarschijnlijk ook mijn hele leven aan moeten horen. En dan nog het mooiste.
De abortus. Het enige wat ik te horen krijg is hoe verslagen jij er wel niet bijzat die avond. JIJ!!! En ik dan??? Ben ik niet belangrijk genoeg. Is mij ook gevraagd hoe ik me voelde? Nee, het enige wat je moeder nog kan herinneren is hoe ik Kayleigh bij Tamara heb gebracht. Ten eerste wist ik toen niet dat Tamara zo raar over mij lulde en ten tweede heb ik er helemaal niet bij nagedacht. Tamara bood het aan en ik nam het aanbod aan. Moet ik dan steeds overal bij na gaan denken en kijken hoe ik je moeder gelukkig kan houden. Weet je hoe pijn het doet om niet geaccepteerd te worden. Dat er word gezegd dat ik een gespleten persoonlijkheid heb en dat jij, mijn vriend, mijn alles het niet eens voor mij opneemt. Weet je hoe moeilijk het was om alleen dat gesprek aan te gaan met je ouders en voor alles en nog wat te worden uitgemaakt, zonder steun van jou. Weet je hoe moeilijk het is om te weten dat je na 4 weken al vervangen bent.
Weet je hoe kwaad ik ben, omdat je moeder niet 1 keer tegen je heeft gezegd dat jij ook eens een keer je best moet doen in een relatie. Nee want ik hou het allemaal voor me. Ik weet dat als je dit leest dat je me dan waarschijnlijk niet meer wilt zien, maar ik moet het toch kwijt. Alles wat er de afgelopen paar weken is gebeurd is zo raar, zo vernederend. En ik kan maar niet de gedacht kwijtraken dat dit , ons, zoals alles is gegaan gewoon heel mooi uitkomt. Want nu heeft ze jou weer thuis. Je zei zelf al dat als de rollen om waren gekeerd dat ik dan de wind van voren had gekregen. Als ik zo snel met een andere kerel thuis was gekomen, dan hadden ze hun mening wel klaar.
Het is gewoon niet eerlijk.
Ik heb je genoeg gegeven. Maar alles wat ik ooit heb gedaan, alles wat ooit ons was gooi je gewoon aan de kant. Alsof het allemaal niets voor heeft gesteld. En dan wordt ik zo kwaad en dat zoet zoveel pijn. En het is niet zozeer het feit dat je met Martine bent, maar de manier waarop.
Ik vraag me af of je moeder ook zo makkelijk had gereageerd als het om Roy en Lis ging. Denk het niet, maar ik ben niet goed genoeg denk ik. Want anders hadden ze wel gezegd dat jij ook beter je best moest doen. Ik ben misschien veranderd, maar jij net zo goed. En ik vind het niet eerlijk dat ik alleen er voor afgerekend word. Waarom moet je moeder bij zoveel mensen mij de hand boven het hoofd houden. Wat heb ik dan allemaal gedaan wat zo verkeerd is? Ben ik dan zo’n slechte vriendin geweest? Of zo’n erge schoondochter? Of wat heb ik gezegd? Ik snap het gewoon niet. Ik hoop dat ik ooit antwoorden zal krijgen, maar ik ben er bang voor.
Ik ga maar niet verder, want ik wil niet dat je denkt dat ik een hekel heb aan je moeder, want dat heb ik niet. Integendeel zelfs,, daarom snap ik ook niet waar ze nu mee bezig is. Waarom ik maar moet accepteren dat jij zo snel een ander hebt en waarom mijn kinderen dat ook maar moeten accepteren. Zij had dat ook niet gedaan als Jeroen haar flikte wat jij bij mij doet.
Maar weet wel dat ik van je hou en dat ik er altijd voor je zal zijn.
Jij denkt dat je ergens anders, bij iemand anders een betere toekomst kunt hebben.
Misschien heb je gelijk, maar zo niet, dan zal ik er voor je zijn. Wat je ook doet, hoe lang het ook duurt, want mijn liefde is alleen nog maar voor jou en voor niemand anders.
Ik weet wat ik heb gehad. Jij niet en misschien moet je dat voor jezelf uitzoeken, ik weet het niet.
Ik weet alleen dat ik moe ben van alles. Moe van de strijd. Moe van mijn gedachtes. Moe van de liefde.
Moe van jou.
Maar vooral moe van mezelf, omdat ik jou niet kan laten gaan zoals je mij hebt laten gaan.
Kwaad op mezelf omdat ik niet zo hard kan zijn tegen jou als jij tegen mij.
Afgedankt omdat je zo snel al weer een ander hebt.
Hoerig omdat ik wel goddelijke sex met je heb.
Verdrietig omdat niet ik het ben die in jou gedachten voorkomt zoals jij de hele dag in die van mij bent. Ongelukkig omdat jij niet van mij houdt zoals ik van jou
Verloren omdat jij geen toekomst ziet met mij, terwijl ik wel een toekomst zie met jou.
Alleen en leeg zonder jou. Ik heb alles gedaan voor jou. Ik heb je alles laten doen.
Waarom heb je ons opgegeven?
Waarom was ik niet meer belangrijk genoeg?
Waarom wilde je niet meer met mij praten?
Waarom liet je mij alleen toen ik je het hardst nodig had?
Waarom ben je gestopt met van mij te houden?
Waarom heb je je beloftes gebroken?
Waarom….Waarom…Waarom…
Lieve Jerry,
Ik weet het allemaal niet meer. Ik weet dat ik dat veel vaker heb gezegd, maar ik snap er echt niets meer van. Geniet je ervan om mij te kwetsen? Gisteravond zei je nog dat je niets met Martine hebt en vandaag zeg je ineens weer dat je van haar houdt.
Iedere keer als ik denk dat ik sterk genoeg kan zijn om niet kwaad of verdrietig meer te worden, is er toch weer iets waardoor ik weer een dieptepunt bereik. Hoelang gaat dit nog door. Je zegt dat je me niet pijn wil doen, maar des te harder doe je het.
Ik kan je niet vertellen wat er nu allemaal door me heen gaat, want dan ga je me haten, dat weet ik zeker. Daarom doe ik het op deze manier.
Ik kan de gedachte niet meer uit mijn hoofd krijgen dat je moeder het allemaal wel goed vind zo en dat ze allang weer blij is dat ze haar zoon weer terug heeft. Ze heeft zoveel kwetsende dingen gezegd de afgelopen tijd, dat ik gewoon niet tegen jou durf te zeggen, omdat ik niet wil dat je van je moeder vervreemd raakt. Wat denk ik ook niet gebeurd, want ze heeft je toch alweer helemaal terug.
Maar weet je nog dat ik een keer heb gezegd dat ze preekte en dat Roy dat tegen je moeder had gezegd. Waarom word ik daar nu nog voor aangekeken? Terwijl jij het ook dacht en ook vaak genoeg zei en ik denk dat Roy en Lis het ook wel hebben gezegd. Maar nee, ik ben degene van wie ze het heeft gehoord. Dan hebben we nog het geval van de zwangerschaps test. Ik heb gezegd dat ik met de test langs haar huis fietste, maar omdat ze niet thuis was, ik hem in de eerste instantie in de brievenbus wilde doen. Maar dat leek me niet gepast met zulk groot nieuws, dus heb ik het niet gedaan. Nu zegt ze steeds dat ik niet spoor omdat ik hem eerst in de brievenbus wilde doen, maar dat ziet ze helemaal verkeerd. Dan zegt ze ook dat ik degene ben die niet durfde te zeggen dat we zwanger wilde worden. Maar dat was een beslissing van ons beiden en ik heb je meerdere malen gevraagd of je het tegen je moeder wilde zeggen en jij zei steeds laten we het maar niet doen, want je weet hoe ze dan gaat reageren. Maar toch ben ik weer de boosdoener en heb ik het verzwegen.
Ook nog het geval van in de Macro met haar vakantie. Het was helemaal niet verkeerd bedoeld wat ik zei, maar toch word ik steeds verkeerd begrepen. Ik was druk met de boodschappen en wilde graag naar mijn kind. Jij gaf me toen gelijk en zei dat ze het allemaal overdreef en dat het weer goed gepraat was. Maar toch moet ik steeds aan blijven horen dat het onbeschoft was, terwijl ik tot op heden nog steeds niet zie wat er zo fout aan was wat ik zei. Oma is een keer ‘afgesnauwd’ door mij, dat zal ik waarschijnlijk ook mijn hele leven aan moeten horen. En dan nog het mooiste.
De abortus. Het enige wat ik te horen krijg is hoe verslagen jij er wel niet bijzat die avond. JIJ!!! En ik dan??? Ben ik niet belangrijk genoeg. Is mij ook gevraagd hoe ik me voelde? Nee, het enige wat je moeder nog kan herinneren is hoe ik Kayleigh bij Tamara heb gebracht. Ten eerste wist ik toen niet dat Tamara zo raar over mij lulde en ten tweede heb ik er helemaal niet bij nagedacht. Tamara bood het aan en ik nam het aanbod aan. Moet ik dan steeds overal bij na gaan denken en kijken hoe ik je moeder gelukkig kan houden. Weet je hoe pijn het doet om niet geaccepteerd te worden. Dat er word gezegd dat ik een gespleten persoonlijkheid heb en dat jij, mijn vriend, mijn alles het niet eens voor mij opneemt. Weet je hoe moeilijk het was om alleen dat gesprek aan te gaan met je ouders en voor alles en nog wat te worden uitgemaakt, zonder steun van jou. Weet je hoe moeilijk het is om te weten dat je na 4 weken al vervangen bent.
Weet je hoe kwaad ik ben, omdat je moeder niet 1 keer tegen je heeft gezegd dat jij ook eens een keer je best moet doen in een relatie. Nee want ik hou het allemaal voor me. Ik weet dat als je dit leest dat je me dan waarschijnlijk niet meer wilt zien, maar ik moet het toch kwijt. Alles wat er de afgelopen paar weken is gebeurd is zo raar, zo vernederend. En ik kan maar niet de gedacht kwijtraken dat dit , ons, zoals alles is gegaan gewoon heel mooi uitkomt. Want nu heeft ze jou weer thuis. Je zei zelf al dat als de rollen om waren gekeerd dat ik dan de wind van voren had gekregen. Als ik zo snel met een andere kerel thuis was gekomen, dan hadden ze hun mening wel klaar.
Het is gewoon niet eerlijk.
Ik heb je genoeg gegeven. Maar alles wat ik ooit heb gedaan, alles wat ooit ons was gooi je gewoon aan de kant. Alsof het allemaal niets voor heeft gesteld. En dan wordt ik zo kwaad en dat zoet zoveel pijn. En het is niet zozeer het feit dat je met Martine bent, maar de manier waarop.
Ik vraag me af of je moeder ook zo makkelijk had gereageerd als het om Roy en Lis ging. Denk het niet, maar ik ben niet goed genoeg denk ik. Want anders hadden ze wel gezegd dat jij ook beter je best moest doen. Ik ben misschien veranderd, maar jij net zo goed. En ik vind het niet eerlijk dat ik alleen er voor afgerekend word. Waarom moet je moeder bij zoveel mensen mij de hand boven het hoofd houden. Wat heb ik dan allemaal gedaan wat zo verkeerd is? Ben ik dan zo’n slechte vriendin geweest? Of zo’n erge schoondochter? Of wat heb ik gezegd? Ik snap het gewoon niet. Ik hoop dat ik ooit antwoorden zal krijgen, maar ik ben er bang voor.
Ik ga maar niet verder, want ik wil niet dat je denkt dat ik een hekel heb aan je moeder, want dat heb ik niet. Integendeel zelfs,, daarom snap ik ook niet waar ze nu mee bezig is. Waarom ik maar moet accepteren dat jij zo snel een ander hebt en waarom mijn kinderen dat ook maar moeten accepteren. Zij had dat ook niet gedaan als Jeroen haar flikte wat jij bij mij doet.
Maar weet wel dat ik van je hou en dat ik er altijd voor je zal zijn.
Jij denkt dat je ergens anders, bij iemand anders een betere toekomst kunt hebben.
Misschien heb je gelijk, maar zo niet, dan zal ik er voor je zijn. Wat je ook doet, hoe lang het ook duurt, want mijn liefde is alleen nog maar voor jou en voor niemand anders.
Ik weet wat ik heb gehad. Jij niet en misschien moet je dat voor jezelf uitzoeken, ik weet het niet.
Ik weet alleen dat ik moe ben van alles. Moe van de strijd. Moe van mijn gedachtes. Moe van de liefde.
Moe van jou.
Maar vooral moe van mezelf, omdat ik jou niet kan laten gaan zoals je mij hebt laten gaan.
Kwaad op mezelf omdat ik niet zo hard kan zijn tegen jou als jij tegen mij.
Afgedankt omdat je zo snel al weer een ander hebt.
Hoerig omdat ik wel goddelijke sex met je heb.
Verdrietig omdat niet ik het ben die in jou gedachten voorkomt zoals jij de hele dag in die van mij bent. Ongelukkig omdat jij niet van mij houdt zoals ik van jou
Verloren omdat jij geen toekomst ziet met mij, terwijl ik wel een toekomst zie met jou.
Alleen en leeg zonder jou. Ik heb alles gedaan voor jou. Ik heb je alles laten doen.
Waarom heb je ons opgegeven?
Waarom was ik niet meer belangrijk genoeg?
Waarom wilde je niet meer met mij praten?
Waarom liet je mij alleen toen ik je het hardst nodig had?
Waarom ben je gestopt met van mij te houden?
Waarom heb je je beloftes gebroken?
Waarom….Waarom…Waarom…
woensdag 4 februari 2009
Voorbij
Ik ga het niet meer uitleggen
Ik ga geen oplossingen meer zoeken
Ik ga niet meer vechten
Ik zal je niet meer vertellen wat ik voel
Ik zal je niet meer lastigvallen met vragen
Ik zal niet meer vragen om sex
Ik zal je met rust laten
Jij sloot je af voor mij
Jij wilde niet meer vechten voor mij
Jij vind je werk belangrijker dan mij
Jij wilde niet meer praten met mij
Jij wil niet meer leven met mij
Jij hebt gelijk een ander
Ik heb je alles gegeven wat ik had
Ik liet je doen wat je wilde
Ik heb dingen gedaan voor jou, waarvan ik zei dat ik ze nooit meer zou doen
Ik hou nog steeds van jou
Ik haat je ook
Jij bent nu vrij
Ik zal je met rust laten
Jij zei steeds het gaat niet meer werken
Ik bleef hoop houden en wilde alles geven voor jou
Jij wil geen geluk meer delen met mij
Ik hoop dat je het zal vinden bij een ander
Want tussen ons is het voorbij!
Maar vergeet niet dat ik nog steeds veel van je hou
Ik ga geen oplossingen meer zoeken
Ik ga niet meer vechten
Ik zal je niet meer vertellen wat ik voel
Ik zal je niet meer lastigvallen met vragen
Ik zal niet meer vragen om sex
Ik zal je met rust laten
Jij sloot je af voor mij
Jij wilde niet meer vechten voor mij
Jij vind je werk belangrijker dan mij
Jij wilde niet meer praten met mij
Jij wil niet meer leven met mij
Jij hebt gelijk een ander
Ik heb je alles gegeven wat ik had
Ik liet je doen wat je wilde
Ik heb dingen gedaan voor jou, waarvan ik zei dat ik ze nooit meer zou doen
Ik hou nog steeds van jou
Ik haat je ook
Jij bent nu vrij
Ik zal je met rust laten
Jij zei steeds het gaat niet meer werken
Ik bleef hoop houden en wilde alles geven voor jou
Jij wil geen geluk meer delen met mij
Ik hoop dat je het zal vinden bij een ander
Want tussen ons is het voorbij!
Maar vergeet niet dat ik nog steeds veel van je hou
dinsdag 20 mei 2008
Wat komt er bij jou uit?
Kies de maand waarin je geboren bent
Januari - Ik besprong
Februari - Ik hield van
Maart - Ik smste met
April - Ik befte
Mei - Ik liep weg met
Juni - Ik verneukte
Juli - Ik stikte in
Augustus - Ik sloeg
September - Ik bezoop me samen met
Oktober - Ik werd wakker naast
November - Ik verkrachtte
December - Ik beet
Kies de dag waarop je geboren bent:
1 - een cola blikje
2 - een tennisbal
3 - een paasei
4 - een fietsbel
5 - een trein
6 - de buurvrouw
7 - de hele wereld
8 - sinterklaas
9 - je schatje
10 - een zweep
11 - een Labrador
12 - een lantaarnpaal
13 - een boom
14 - een paard
15 - een foto
16 - een combi
17 - een vork
18 - mijn beste vriend(in)
19 - een cd
20 - een plakje ham
21 - een priester
22 - een wc
23 - Big momma
24 - een pornoster
25 - een lekkerwijf
26 - een Ipod
27 - een kerstboom
28 - een waterval
29 - mezelf
30 - een Toetsenboord
31 - Michael Jackson
Kleur van de dichtsbijzijnde auto bij je in de buurt
Blauw - Omdat dat moest van de koningin
Groen - Omdat ik tegen bomen praat
Roze - Omdat ik van Barbie hou
Geel - Omdat ik me niet scheer
Zwart - Omdat ik een heet kind ben
Wit - Omdat dat mijn hobby is
Paars - Omdat ik het waard ben
Grijs - Omdat de kabouters mij leuker vinden dan jou!
Rood - Omdat ik zo goddelijk ben
Bruin - Omdat ik geil ben
Streepjes - Omdat ik een player ben
Oranje - Omdat ik verliefd ben
Anders - Omdat ik geen leven heb
Januari - Ik besprong
Februari - Ik hield van
Maart - Ik smste met
April - Ik befte
Mei - Ik liep weg met
Juni - Ik verneukte
Juli - Ik stikte in
Augustus - Ik sloeg
September - Ik bezoop me samen met
Oktober - Ik werd wakker naast
November - Ik verkrachtte
December - Ik beet
Kies de dag waarop je geboren bent:
1 - een cola blikje
2 - een tennisbal
3 - een paasei
4 - een fietsbel
5 - een trein
6 - de buurvrouw
7 - de hele wereld
8 - sinterklaas
9 - je schatje
10 - een zweep
11 - een Labrador
12 - een lantaarnpaal
13 - een boom
14 - een paard
15 - een foto
16 - een combi
17 - een vork
18 - mijn beste vriend(in)
19 - een cd
20 - een plakje ham
21 - een priester
22 - een wc
23 - Big momma
24 - een pornoster
25 - een lekkerwijf
26 - een Ipod
27 - een kerstboom
28 - een waterval
29 - mezelf
30 - een Toetsenboord
31 - Michael Jackson
Kleur van de dichtsbijzijnde auto bij je in de buurt
Blauw - Omdat dat moest van de koningin
Groen - Omdat ik tegen bomen praat
Roze - Omdat ik van Barbie hou
Geel - Omdat ik me niet scheer
Zwart - Omdat ik een heet kind ben
Wit - Omdat dat mijn hobby is
Paars - Omdat ik het waard ben
Grijs - Omdat de kabouters mij leuker vinden dan jou!
Rood - Omdat ik zo goddelijk ben
Bruin - Omdat ik geil ben
Streepjes - Omdat ik een player ben
Oranje - Omdat ik verliefd ben
Anders - Omdat ik geen leven heb
vrijdag 16 mei 2008
Het 1 of het ander
1. Langdurige sex of vluggertje ?
2. Navel- of neuspiercing ?
3. String Of boxer ?
4. Heel onzeker Of te zelfverzekerd ?
5. Billen Of borsten ?
6. 1 goeie vriend(in) of een paar niet zo goeie ?
7. Rijk of gelukkig ?
8. Vechten of Schelden ?
9. Buiten Rondhangen Of Thuis zitten ?
10. Skinny- Of Baggy- jeans ?
11. Kus Of Knuffel ?
12. Make-up of puur natuur ?
13. Binnenland of Buitenland ?
14. Hakken of sneakers ?
15. Stad of dorp ?
16. Geven of nemen ?
17. Net iets te dik of net iets te dun ?
18. mooi zonder vrienden, of lelyk mét vrienden ?
19. Dom maar lekker, of Slim en lelyk ?
20. Familie Of Vrienden ?
21. Licht Of Donker ?
22. Brunette Of blondine ?
23. Energy of cola ?
24. Broek onder aan de kont Of heel hoog ?
25. Stoned Of Dronken ?
2. Navel- of neuspiercing ?
3. String Of boxer ?
4. Heel onzeker Of te zelfverzekerd ?
5. Billen Of borsten ?
6. 1 goeie vriend(in) of een paar niet zo goeie ?
7. Rijk of gelukkig ?
8. Vechten of Schelden ?
9. Buiten Rondhangen Of Thuis zitten ?
10. Skinny- Of Baggy- jeans ?
11. Kus Of Knuffel ?
12. Make-up of puur natuur ?
13. Binnenland of Buitenland ?
14. Hakken of sneakers ?
15. Stad of dorp ?
16. Geven of nemen ?
17. Net iets te dik of net iets te dun ?
18. mooi zonder vrienden, of lelyk mét vrienden ?
19. Dom maar lekker, of Slim en lelyk ?
20. Familie Of Vrienden ?
21. Licht Of Donker ?
22. Brunette Of blondine ?
23. Energy of cola ?
24. Broek onder aan de kont Of heel hoog ?
25. Stoned Of Dronken ?
Abonneren op:
Posts (Atom)
