Weer een echo

Vandaag heb ik weer een echo gehad. Dit keer is mijn moeder ook mee geweest en Jerry ook.
Dr. Bansci had nu wel de gegevens vanuit Zwolle ontvangen en het ziet er wel goed uit gelukkig.
Ik hoef dus niet vanaf 20 weken om de week bij hem te komen, omdat de bevalling van De'neesha is begonnen met gebroken vliezen en niet met weeen. Nu moet je niet schrikken, want echt gebroken waren mijn vliezen niet, maar er zat een gaatje in, waardaar ik elkae dag vruchtwater verloor, maar dat werd ook elke dag weer aangevuld. Maar dr. Bansci gaat vanaf 20 weken wel bij elke controle mijn baarmoedermond ook nachecken.

Op de echo zien we dit keer een volledig mensje. Heel anders dan 5 weken geleden. Ook het hartje klopt krachtig en ik zie Jerry echt veranderen als hij het hoort en ziet. Net alsof hij nu echt beseft dat er een klein mensje in mij groeit. Ik vraag of Dr. Bansci ook al kan zien wat het is. Hij vraagt of ik het echt wil weten en op mijn bevestigende antwoord gaat hij eens goed kijken. Een meisje! zegt hij, maar zijn antwoord is aarzelend en niet echt vol vertrouwen. Ik zie Jerry's blik even veranderen. De dokter zegt dat het nu nog niet goed te zien is en dat we nog nergens van uit moeten gaan. *zucht* Moeten we nog langer wachten.
Ook vraagt hij of ik een medische echo wil hebben, niet omdat hij zich zorgen maakt, maar het wordt nu vergoedt door het ziekenfonds. Ik vind het goed en krijg van hem papieren en folder mee om een afspraak te maken. Ook moet ik gelijk 2 vervolg afspraken maken, die zijn voor 19 november en 11 december, beiden om 13.30.

Babykamer…

Vandaag hebben we de babykamer opgehaald. Ik heb hem via marktplaats gevonden en we moeten ervoor naar Zeewolde. Een klein ritje, maar hij is het helemaal waard. Gewoon een mooie, simpele witte babykamer: Een ledikant , een commode + aankleedkussen en een rekje voor boven de commode, een mooie badstandaard (niet zo'n ijzeren die wiebelt) en het badje natuurlijk. Maar die vrouw had nog meer spulletjes, dus wie weet neem ik nog veel meer mee naar huis.

Om 12 uur staat Roy hier voor de deur met de caddy van de oom van Melissa. Die mochten we gelukkig lenen, want anders hadden we het nooit allemaal meegekregen denk ik. Tegen kwart over 1 zijn we op de plaats van bestemming. We lopen gelijk door naar boven en de mannen mogen alles uit elkaar gaan halen. Ik kijk ondertussen wat die vrouw nog meer heeft. Als de mannen klaar zijn ben ik ook wer wat spullen rijker en Jerry wat euro's armer hahaha. Ik heb nog een positiebroek, 3 positie truitjes, een voedingskussen, een babygym van Tiamo, een voedingskussen, een autostoel voor na de maxi cosi, 3 badcape-jes, een boxkleed met bijpassend kinderstoel zitje, 3 slaapzakjes en nog wat speelgoed.

Schade??: € 265 -, (valt mee toch)

De grote meubelen staan nu bij oma Van Leur in de garage en de rest heb ik meegenomen naar huis. Jullie zullen moeten wachten totdat de babykamer klaar is, want ik heb op dit moment geen foto meer van alles, maar geduld is een grote zaak :P

Dikke kus

Dagje Marveld

Vandaag zijn we naar Marveld in Groenlo geweest. Roy en Melissa (mijn zwager en schoonzusje) zijn daar afgelopen week op vakantie geweest en wij zouden een dagje langskomen. Tegen 13:00 waren we op het park. Roy, Melis en Claudia (het zusje van Melissa) kwamen er net aan om ons op te halen. We zijn eerst naar het huisje gelopen om wat te drinken en het huisje te bekijken. Daarna zijn we met z'n allen naar de speeltuin gelopen. Felicia en De'neesha gingen gelijk het treintje in, terwijl wij 'de volwassenen' de grootste schik hadden op het luchtkussen. Het is zo'n luchtkussen wat in de grond bevestigd is, helemaal super. Later kwamen de kids er ook nog bij en zagen we ze regelmatig door de lucht vliegen als Roy of Jerry bij hun in de buurt gingen springen. Na de speeltuin zijn we even wat gaan eten. Moeders een lekker frietje oorlog en Jerry en de kids een ijsje. Jerry krijgt het idiote idee om in het buitenbad te gaan zwemmen en staat al bijna in z'n boxershort bij het tafeltje. Gelukkig kunnen we hem overhalen nog even te wachten en zich uit te kleden bij het zwembad. Die jongen is echt niet goed wijs. Even later verdwijnen Roy en Jerry richting de waterglijbaan.
Als Felicia de waterglijbaan ziet, wil zij er ook op, maar we hebben geen schoon ondergoed mee, dus gaan Lisje en ik op zoek naar onderbroekjes in het winkeltje. Ze verkopen er van alles, maar geen onderbroekjes en om nou een bikini te halen van € 18-, gaat me ook iets te ver. Dus moet ze maar gaan zwemmen in haar hemd en onderbroek. Felicia zit er niet mee en heeft de grootste schik en niet veel later trekt ook De'neesha haar kleren uit en gaat ook lekker in het water spelen.





Na het zwemmen gaan we Claudia naar de auto brengen. De jongens gaan voetballen en De'neesha wil met hen mee. Als we Claudia hebben uitgezwaaid, gaan we de jongens ophalen, zodat we terug kunnen naar het huisje om te gaan eten. Onderweg naar het huisje, wil Jerry het binnenbad zien (zucht) en dus lopen wij dames alvast verder. Dicht bij het huisje is een speeltuin en daar gaan de kids spelen.
Tegen half 7 gaan we lekker gourmetten. Na het eten val ik ff in slaap op de bank en tegen half 9 leggen we de kids even boven neer om te slapen.
We drinken nog een bak koffie en kijken nog wat tv en tegen 10:00 halen we de kids op en vertrekken we weer naar Velp.
Het was weer een zeer geslaagde dag vandaag. Ik heb nu al zin in ons weekendje Marveld in november. Dan gaan we met Marianne, Jeroen, Roy, Lis, oma en wij met ons vieren ook een lekker lang weekend naar Marveld. Dat wordt vast ook super, alleen zal het buiten zwemmen dan wel niets meer worden.

Weer een zwangere vriendin

Vandaag kreeg ik een sms van mijn beste vriendin in Zwolle Nannette. Ze bood haar excuses aan, omdat ze een paar weken niets van zich had laten horen en kon best begrijpen als ik boos zou zijn. Soms is het best wel een mutsje hoor hahaha. Maar dat is niet het enige wat er in stond, ze is dus ook al 9 weken zwanger. HOERA!!! Ik ben echt blij voor haar en Francois, want ze zijn al best een tijdje bezig en iedereen om haar heen werd dus zwanger maar zij niet en daar had ze een beetje de balen van. Kan ik heel goed begrijpen, zou ik ook hebben.
Ik heb haar een sms terug gestuurd met felicitaties en gezegd dat ik niet boos was en haar 's avonds wel even zou bellen, want ze zat op haar werk.

Tegen 21:00 heb ik haar gebeld en haar nogmaals gezegd dat ik niet boos ben. Aan vriendschap zit immers geen tijd limiet. En ik ben zelf ook niet zo dat ik elke week bij haar aan de telefoon hang. Goede vrienden moeten elkaar weken niet kunnen/hoeven te spreken, zonder dat 1 van 2 daar boos wordt, vindt ik.

En ik ben blij dat wij nu lekker saampies zwanger zijn, ook zitten we 60 km bij elkaar vandaan. Ook dat overleven we wel.

Termijn echo 12 weken

Vandaag moest ik weer naar de gyneacoloog voor een echo. Marianne, mijn schoonmoeder, ging ook mee. Jerry en mijn moeder moesten allebei werken, dus die gaan de volgende keer weer mee. Om half 2 waren we in het ziekenhuis, we hadden de afspraak om 13.40. Om 10 voor 2 waren we aan de beurt. Hodzijdank hoefde ik dit keer geen inwendige echo te maken, maar kon het gewoon op de buik. Toen dr. Bansci het apparaat op mijn buik zette, zag je de baby ook direct omhoog jumpen en daarna ging hij/zij zwaaien naar ons. Het is een erg beweegelijk kindje, dus het hartje krijgen we niet te horen, want je kunt al zien dat alles goed is. Na de echo vraagt dr. Bansci of ik nog testen wil laten doen voor de gezondheid van het kindje, maar dat sla ik af. In mijn familie komen geen rare ziektes voor, dus de kans is erg klein dat er wat mis zou zijn. Wel wil hij mij vanaf de 20ste week omde week zien om mijn baarmoederwand in de gaten te houden. Hij vermoed dat die bij de zwangerschaop van De'neesha dunner werd en dat zij daarom te vroeg is geboren. En dat wil hij dus nu in de gaten houden. Nog even mijn bloeddruk opmeten en ook die is goed. Ik moet een nieuwe afspraak maken voor over 5 a 6 weken en beneden nog even bloedprikken. Op 8 oktober om 14:10 heb ik weer een afspraak.



Als we uit het ziekenhuis komen rijden Marianne en ik even naar Jerry's werk om hem de echo te laten zien en om een broodje te eten natuurlijk, Bij jerry hebben ze overheerlijke broodjes met kip en die gaan er bij mij als pap in. En ook het kaasbroodje is binnen no time weg hahaha.

Hoera, wel ZWANGER

Vandaag is het zover, om 9:45 moeten we in het ziekenhuis zijn voor weer een echo. Maar dit keer gaan we kijken of we een hartslag kunnen vinden. Ik ben dan ook erg zenuwachtig en heb vannacht bijna niet geslapen.
Om 10 over 9 staat Marianne op de stoep en gaan we met z'n allen weer naar het ziekenhuis.
Tegen 10 uur worden we opgehaald door dr. Bancsi.
Marianne, Jerry en de kids gaan zitten en ik kleed me uit voor de echo (inwendig).
Dr. Bansci stelt me gerust door te zeggen dat het vruchtje goed groeit. Hij zegt dat hij in het vruchtje een hartje ziet bewegen en ik roep iedereen erbij. Even later horen we het allemaal: de hartslag van mijn baby! Het mooiste geluid van de wereld!
Jerry heb ik volgens mij nog nooit zo gelukkig zien kijken als op dat moment. We zijn allemaal gelukkig en opgelucht. Het eerste tastbare bewijs dat alles toch goed is.
Dr. Bancsi zegt ons dat de bloeding die ik heb gehad toch een vroege miskraam is geweest, maar dat ik daarna gelijk weer zwanger ben geworden! Dat is de enige logische verklaring die hij kan bedenken voor dit alles. Ook zegt hij dat ik nu een keuze moet gaan maken bij welke gyneacoloog ik wil blijven tijdens de rest van de zwangerschap. Ik heb kies voor dr. Bancsi.
Ik geef hem een hand en hij feliciteerd ons met het goede nieuws en ik moet een afspraak maken voor over 5 weken. Dat wordt 3 september om 13.40.

In de auto bel ik mijn mama en natuurlijk is zij ook blij om eindelijk goed nieuws te horen.
Als we thuiskomen maken we Jeroen nog even gek door te zeggen dat het een tweeling is, hij snapt immers toch niets van de echo hahaha. Jeroen zegt gelijk dat hij dat vanaf het begin af aan heeft gezegd en begint te lachen. Maar na een kwartiertje zeggen we toch maar dat het er maar 1 is. Alleen blijft hij volhouden dat het er 2 zijn. Ik wordt al gek bij de gedachte!

Zwanger of niet

Het begin...

Vrijdag 8 juni 2007 kon ik niet langer meer wachten en heb ik de zwangerschapstest gedaan. ik was nog maar 1 dag overtijd, maar toch...
Na een paar minuten keek ik in het schermpje en zeg ik een streepje, of toch niet??? Ik heb de test in alle hoeken van de kamer bekeken, maar ik wist het niet zeker, dus hup, op de fiets, naar de dokter. De assistente keek ook naar de test en bevestigde mijn gevoel. Hoera, ik ben zwanger.
Heb natuurlijk gezlijk mijn ma gebeld en die was ook erg blij. 's Avonds heb ik het aan Marianne, Jeroen, Roy en Melissa verteld. Ook hun vonden het erg leuk, maar Marianne leek het nog niet helemaal te bevatten hahaha.
Zaterdag komt ze wel even langs om ons een schattig babypakje te brengen! Het is toch doorgedrongen dat ze oma wordt hahaha.
Maar die dag begin ik te vloeien als we in Kernwasser Wunderland zijn, lijkt me niet goed, dus zondags bel ik de huisartsen dienst en daar wordt me verteld dat ik maandag gelijk de dokter moet bellen. Maandagmiddag ben ik bij de dokter geweest en heb ik gelijk een afspraak bij de gyneacoloog dr. Vos voor donderdag. Donderdag 14 juni konden ze niets zien bij de gyneacoloog en moet ik dinsdag 3 juli weer terugkomen. 3 juli kan ze nog niets zien behalve wat verdikt slijmvlies en mijn HCG waarde is nog maar 60. Ze denkt aan een vroege miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en dus moet ik maandag weer terugkomen. Maandag's is er nog steeds hetzelfde te zien, niets dus, behalve wat verdikt slijmvlies en voordat ik naar huis ga moet ik weer bloed prikken.
Als het niet goed zou zijn dan moet ik een kijkoperatie ondergaan om te zien waar de zwangerschap zich eventueel bevindt. Ik vind het verschrikkelijk allemaal.
's Avonds staat dr. Vos op mijn voicemail met de mededeling dat mijn HCG is gestegen van 60 naar 960. Dat is een stijging van 900 in 6 dagen en over het algemeen moet dat positief zijn, maar voor alle zekerheid moet ik toch donderdag weer terugkomen en voor die tijd weer bloed laten prikken.
Als we bij de dokter zitten, verteld ze me dat mijn HCG in 3 dagen naar 3000 is gestegen. We gaan weer een echo maken om te kijken of we iets kunnen zien. Ze ziet een zwarte vlek in de baarmoeder, maar ook een opgezwollen eierstok, dus om zeker te weten haalt ze er een collega bij, dr. Bancsi. Hij zegt gelijk dat het een goede zwangerschap is naar zijn mening, maar om geen risico's te lopen, moet ik zaterdag weer terugkomen voor een echo. Want als het wel buiten de baarmoeder zit, moeten ze er wel vroeg bij zijn, omdat je eraan kunt overlijden!! Erg vrolijk worden we er iig niet van, maar we mogen nu meer hoop hebben dat het een goede zwangerschap is en een kleine kans dat het buitenbaarmoederlijk is.Alleen klopt het beeld wat ze nu zien met de duur avn een evt. zwangerschap, want wat ze zien past bij het beeld van een zwangerschap van van zo'n 5 weken, maar ik zou al 9 weken zwanger moeten zijn. Beetje vaag allemaal dus.
Zaterdag ga ik weer met Marianne en de kids naar Rijnstate en heb ik een afspraak bij dr. Bancsi, want dr. Vos is met vakantie. Er wordt weer een echo gemaakt en het begint er allemaal steeds beter uit te zien, want hij is er nu zeker van dat het een normale zwangerschap in de baarmoeder is. De vraag is nu alleen nog of het zich nog goed gaat ontwikkelen en dus mag ik dinsdag weer terugkomen voor een echo. We zijn weer wat hoopvoller!
Vandaag dus weer een echo gemaakt en het ziet er allemaal nog steeds goed uit. Om meer kans te hebben dat we bij een volgende echo het hartje kunnen horen, maken we een afspraak voor maandag. Dan zou ik 6 weken zwanger moeten zijn en zouden we het hartje moeten kunnen horen. Nu wordt het echt spannend!!!

Man vergokt eigen vrouw met potje poker

Dat gokken een verslavende werking heeft is bekend, maar dat je je eigen vrouw inzet bij een potje poker? Een man uit Rusland was blut gespeeld maar wist desondanks niet van ophouden. Geld had hij niet meer, dus greep hij naar zijn laatste redmiddel: zijn vrouw. Hij maakte er echter een potje van, met verstrekkende gevolgen…

Andrei Karpov moest het wel heel benauwd hebben gehad toen hij zijn tegenstander zijn eigen vrouw Tatiana aanbood als inzet bij een pokerwedstrijdje. En terecht, want hij verloor. Maar de woedende Tatiana liet het er niet bij zitten…

Een verloren wedstrijd was het al voor Andrei, maar zij deed er nog een schepje bovenop. Tatiana was zo boos dat ze door haar eigen man was ingezet en uitgeleverd, dat ze besloot van hem te scheiden en met tegenstander Sergey Brodov te trouwen. Tot op de dag van vandaag zegt ze hier nog geen seconde spijt van te hebben. "Het was zo vernederend en ik schaamde me dood. Toen mijn ex-man dit deed, kon ik niet anders dan hem verlaten."
Ja Andrei, game over….

Bron: MSN Nieuws

Voor het eerst dit jaar naar het strand...

Half 9...ik hoor ergens in de verte een wekker...daarna Jerry die zegt dat we eruit moeten. Ik mompel en kreun wat, draai me om en probeer weer verder te slapen. 2 kids in bed ineens...mama, mama, mama. Grrrrrr....ik ga er al uit!
Koffie, ik moet eerst koffie en een sigaret, daarna ben ik pas aanspreekbaar.
Ik zeg tegen de kids dat ze zich aan moeten kleden en zoek zelf weer de bikini en badpakjes op, want we gaan vandaag naar het strand. Whoohoo!
Om 10 voor 10 zitten we, zoals afgesproken, bij mijn schoonouders op de bank. En dan begint de ellende: Naar welk strand gaan we???

Jeroen: We kunnen naar Zandvoort gaan of Scheveningen.
Marianne: Nee, want dan staan we geheid 2 uur in de file.
Jeroen: Naar welk strand wil je dan?
Roy: Er zijn er genoeg, maar gaan we naar zee of een plas.
Jerry: Wijk aan zee, Katwijk aan Zee (hij is erg lollig op de vroege ochtend)
Marianne: Das net zo ver
Jeroen: Dan kunnen we net zo goed naar Den Helder rijden.
Ik: Nou dan gaan we maar naar Schiermonnikoog (ook de leukste thuis)
Melissa: Vlieland, Terschelling (net zo lollig)
Jerry: Het Heerderstrand
Jeroen: Waar ligt dat dan?
Ik; Bij Heerde, is erg schoon water.
Jeroen: Het Veluwemeer, zit ook een mooie speeltuin, daar bij het Dolfinarium.
Melissa: Daar kun je alleen nog maar komen als je betaald voor het Dolfinarium.
Jeroen: Dat was vroeger niet zo (vroeger is zo'n 15 jaar geleden toen Roy en Jer nog klein waren :P)
Roy: Dan gaan we toch naar de Riviera Camping, daar is genoeg te doen.
Jeroen: We zien wel waar we terecht komen bij het Veluwe meer, laten we nu maar gaan, anders hoeft het niet meer.

Een uur later ( 11 uur) zitten we dan eindelijk in de auto, richting het Veluwe Meer.
Maar vroeger is idd zo lang geleden voor Jeroen dat hij d weg niet meer weet, dus houden we een stel fietsers aan. Na 5 minuten uitleggen hoe we bij de Boulevard moeten komen stapt Roy de auto uit en zet dat we gewoon naar de Riviera Camping gaan en hij weet de weg. Ook goed. Kwartiertje later zijn we er. We parkeren de auto op de bezoekers parkeerplaats en via een klein achterweggetje (thanx to Melissa die er jaren met haar ouders heeft gestaan) zijn we gratis op de camping. We kijken wat rond en lopen dan richtng strand. Onderweg zien we zoveel mooie caravans en chalets en ook is er genoeg te doen voor kinderen, dat Jerry en ik zelfs besluiten om eens rond te gaan kijken naar een caravan en een leuke betaalbare camping?!!! Wij en camperen..lol..dat zal veel leuke verhalen geven, want wij zijn luxe gewend. Centerparcs luxe!
Maar goed, na een kwartiertje lopen staan we dan eindelijk op het strand. De mannen doen de shirts uit, de kids doen hun badpakjes aan en ik mijn bikini. Ik loop naar het water...krijg een golf ijskoud water over mijn voeten en ga gauw terug naar mijn veilige, warme handdoek.

De kids vermaken zich prima in het water, terwijl dat toch wel erge kou kleumpjes zijn, daarom besluit ik om nog een poging te wagen in het water. En idd, als je er een paar minuten instaat is het water zelfs heerlijk. Zo heerlijk dat ik mezelf helemaal nat maak en lekker met de kids ga spelen in het water. Je snapt natuurlijk wel dat ik me pas in het watr durfde te wagen toen de mannen weg waren. Dit i.v.m. spetter gevaar!
Na een paar uur dollen en zonnen, gaan Roy, Melissa, Jerry, Felicia, De'neesha en ik richting camping 'plaza'. De kids gaan lekker spelen in het indoor speel paradijs en wij gaan een potje poolen. Na 1 potje heeft Jerry het wel gezien en gaan we de kids halen voor een duik in het binnenzwembad. Eerst van de glijbaan natuurlijk! Jer met Felicia en ik met De'neesha. Feli wil daarna nog 2 keer, maar De'neesha heeft het wel gezien en ik ga met haar na het ondiepe. Maar op een gegeven moment heeft De'neesha het gehad en begint ze steeds te huilen (grrrrr) Dus gaan we erweer uit, ijsje halen en weer richting strand.
Onderweg krijgt Felicia een huil/woede aanval omdat ze een plastic bekertje weg moest gooien van mij (hoe verzint ze het) Ze begint te mokken en te huilen en wij doen allemaal gezellig mee (denk aan de reclame van de moeder die zich in de supermarkt als een klein kind op de grond gooit..lol..) Maar Felicia vindt dit niet zo grappig en wordt alleen maar kwaaier, totdat ze geen stap meer verder wil, maar wij lopen gewoon door. Na een kleine 50 meter en verschillende keren roepen zonder resultaat is Roy het zat en haat haar op. Bij ons aangekomen krijgt ze ook nog eens van Jerry te horen dat ze normaal moet doen, maar het helpt allemaal niets.
Gelukkig komen Marianne en Jeroen ons al tegemoet en dus draaien we weer om om naar de auto te lopen. Halverwege kalmeert Felicia gelukkig weer door een goed gesprek met Melissa en is alles weer goed.

We besluiten om in Velp te gaan Chinesen met z'n allen. Ook dit is weer een groot succes en goed voor de lachspieren. Buikjes allemaal vol, op naar ons huis om daar nog ff een kop kofie na te drinken. Melissa en ik rijden nog langs de ijssalon, maar die was om 6 uur al gesloten?! Geen ijs dus.
Thuisgekomen heeft Rocko gelukkig niets kapot gemaakt. Het beestje zat natuurlijk wel voor het eerst de hele dag alleen, dus ik ben erg trots op mijn hondje. Marianne had de kids al gedoucht, dus ik zet de koffie.
Na wat gekloot me de sproeier (en een natte schoonmoeder) liggen de kids eindelijk om 9 uur in bed en zitten we rustig aan de koffie. Tegen kwart voor 10 gaat iedereen richting huis en springt Jerry onder de douche. Ik volg 10 minuten na hem. Jer is gelijk na het douchen naar bed gegaan en ik zou hier beneden de boel nog een beetje opruimen. Althans, dat was de intensie, maar het is nu al weer 23:43 zie ik tot mijn schrik en ik heb nog niets anders gedaan dan getypt. Dus bij deze sluit ik mijn pc ook af, wens ik jullie allemaal een fijne nacht toe en ga ik gauw nog even een wasje wegwerken en de afwas doen.

Welterusten

Zaterdagse Drukte

De zaterdag begint voor mij zoals altijd met een wekker die om 8 uur afgaat...zucht.
Zaterdag geef ik namelijk zwemles in zwembad Valkenhuizen en hebben mijn beide dochters ook zwemles.
Naar beneden, eerst een bak koffie en dan brood smeren voor de kids.
Tegen half 9 haal ik de kids uit bed, kunnen ze hun broodje op eten en daarna gaan we aankleden en tanden poetsen. Tas inpakken en om 9:15 staat mijn vriendin Elsa voor de deur. Zij geeft ook zwemles en om de week rijd ik met haar mee, omdat Jerry meestal om het weekend moet werken.

Vanwege mijn ongesteldheid ga ik het water niet in en sta ik dus vanaf de kant les te geven en kan ik zo goed kijken of de kids het zwemmen wel goed doen. Met mijn eigen kinderen gaat het goed. De'neesha zit sinds kort op zwemles en die zit nog lekker in groepje 1. Hier worden de kinderen 'watervrij' gemaakt d.m.v spelletjes. De'neesha vindt het nog niet echt leuk, maar het begint langzaam te komen.
Felicia daarentegen komt helemaal los nu ze in een andere groep 2 zit. Ze doet nu goed mee en zit niet steeds aan de kant te huilen.

Ik geef dus 2 uur les, van 9:45 tot 10:30 en van 10:30 tot 11:15. Daarna gaan we vaak nog even wat nadrinken en tegen half 1 gaan we weer op huis aan. Snel nog even wat boodschappen in huis halen, want tegen 3 uur krijg ik visite. Mijn oom en tante, nichtjes en opa en oma. Voor mijn verjaardag nog.
Om half 2 ben ik thuis en ruim ik snel het huis een beetje op en begin ik aan de afwas. Halverwege de afwas, tegen kwart over 2 gaat de bel. Staan ze al voor de deur!! Paniek bij mij, want ik had dus gerekend dat ze er pas tegen 3 uur zouden zijn. Tussen het koffie zetten door, maak ik snel de afwas af en zet ik de overvole wasmand boven neer. Gelukkig is Jerry ook een uur eerder thuis, dus die kan me mooi helpen met alles. Tegen half 4 komen Marianne en Jeroen, mijn schoonouders, ook nog ff binnenwippen. Gezelli!!
We zitten lekker in de achtertuin, want met het heerlijke weer ga je natuurlijk niet binnenzitten. De biertjes vliegen de koelkast uit en dan kom ik erachter dat ik er nog maar 3! heb. Ik moet toch de hond uitlaten, dus Jerry besluitmee te gaan en gelijk even een krat bier op te halen. Naast de winkel zit een snackbar die heerlijk softijs verkoopt en we gaan eens even lekker een ijsje eten op het terras, terwijl mijn visite thuis zit...schaam schaam. Maar bij thuisnkomst komen we erachter dat ze zich prima hebben vermaakt zonder ons. Heerlijk zo'n familie.

Tegen half 7 vertrekt iedereen weer richting huis en kruipt Jerry achter de pc om een partij kaartjes te kopen voor DefQon. Ik ga de boel opruimen en afwassen en daarna installeer ik mezelf in de achtertuin met mijn boek en een lekkere bak koffie. 9 uur is het tijd voor de kids om naar bed te gaan. Felcia zet ik snel ff onder de douche, terwijl ik De'neesha alvast naar bed breng. Felicia volgt snel daarna en de beide meiden zijn binnen no time in slaap. Wat natuurlijk niet zo gek is na een dag van zwemmen, een feestje en lekker buiten spelen.
Jerry en ik spelen daarna nog een paar potjes voetbal (Pro Evolution Soccer) tegen elkaar op de X-Box. Zowaar maak ik vandaag eens een keer het 1e doelpunt. Jerry helemaal vebaasd natuurlijk, maar hij zet flink de aanval in en staat na een paar minuten flink rouwouwen op 2-1 voorsprong. Maar dat mag voor mij de pret niet drukken, ik heb nog steeds het 1e doelpunt gemaakt!!
Tegen half 12 gaan wij ook ons bed opzoeken, want morgen om half 9 gaat de wekker weer af, uitslapen is er voor mij niet bij dit weekend, morgen voor 10 uur moeten we bij mijn schoonouders zijn en gaan we met z'n allen lekker een dagje naar het strand.

Rocko

Ik heb besloten om het vandaag maar eens te gaan hebben over Rocko, mijn nieuwe hond.

Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling om nu al een nieuwe hond te nemen, maar na weken van huilen om Zena, kon mijn vriend Jerry het niet meer aanzien en mocht ik gaan speuren naar een nieuwe hond. Nou was mijn oog al gevallen op de Ierse Setter, maar de puppy's van dit ras kosten € 800-, Nou kun je wel begrijpen dat ik dat nutuurlijk niet zomaar rond heb slingeren, dus op zoek naar een andere oplossing. Via de site van de Ierse Setter Club zag ik een reu van een jaar oud die herplaatst kon worden. Ik ben gelijk in de telefoon geklommen en een afspraak met de fokker gemaakt om te komen kijken. Op 30 maart zijn we naar Schoonebeek (drenthe) gereden, een ritje van anderhalf uur en hebben we Rocko ontmoet. Op z'n stamboom heet hij Uthan, maar die naam vonden wij niet zo mooi. Ook hebben we z'n moeder, vader, oma en opa gezien. Stuk voor stuk prachthonden.

Ik keek Jerry aan en hij zei: jij mag beslissen, het wordt jouw hond!
Dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen, kom maar op met de papieren zodat ik ze kan ondertekenen.

Na zo'n 2 uur zitten we met onze Rocko in onze kleine Daihatsu Cuore. 2 volwassenen, 2 kleine kids en een grote hond. Erg krapjes dus, maar aangezien ik zonodig een nieuwe hond wilde, offer ik mezelf op en ga tussen de voorstoelen en de bank inzitten. Rocko nam namelijk de halve bank in beslag.
Tegen 6 uur zijn we terug in Velp en gaan we ff bij mijn schoonouders langs om Rocko te showen en hem kennis te laten maken met Doenja, de 11 jaar oude, tandloze boxer.
Rocko blijkt erg onderdanig te zijn, maar dat is niet zo'n ramp.

's Avonds kan Rocko kennismaken met onze killerkat Robbedoes aka Scarface. Robje is niet zo gediend van de avances van Rocko en slaat gelijk van zich af. 1-0 voor Robje en een bloedneus voor Rocko. Die bedenkt zich wel 2 keer voordat hij weer zijn poot op Robbedoes legt.

Al met al een zeer geslaagde dag: Ik heb een zeer mooie en lieve hond, een 1 jarige reu waar ik dus al flink mee kan wandelen, die al zindelijk is en alleen kan blijven, maar die ik nog helemaal kan vormen omdat zijn eerste gezin weinig met hem heeft gedaan. Daarom heeft de fokkr hem ook weer terug gehaald. Eigenlijk moet hij gewoon nog opgevoed worden als een pup, helemaal geweldig! En ik zal jullie op de hoogte houden van dit nieuwe lid in de familie.

Newbie

Jaja, ik ben een Newbie in de wereld die Bloggen heet.
Ik zit me nog steeds af te vragen wat ik in vredesnaam moet gaan schrijven hier. Ik kan het natuurlijk gaan hebben over mijn leventje, kids, huisdieren, familie etc.
Of over andere dingen die voor mij belangrijk zijn, zoals de bedreigde diersoorten en de natuur.
Daar ga ik dus nog maar eens even over nadenken.
Dus ben vanavond eens even bezig gegaan om mijn blog site van wat leuke links te voorzien
Morgen ben ik namelijk van plan om wat te gaan vertellen over mijn nieuwe hond Rocko. Als ik eraan toekom iig, want ik moet eerst werken, daarna thuis het een en ander doen en dan zijn er natuurlijk ook nog kids die vermaakt moeten worden.

Nou ja, we zullen wel zien hoever we morgen weer komen, ga nu iig afsluiten, tandjes poetsen en lekker naast Jerry in bed kruipen.

Slaap lekker (kus)

Zena: Afscheid van een geweldige Amstaff

Ik begin mijn eerste blog met het verhaal van mijn American Steffordshire Terrier die ik 2 maanden geleden in heb moeten laten slapen. Dit is het verhaal wat ik destijds op mijn hyves heb gepost:

Zena: bij mij gekomen in januari 2002 en is ingeslapen op 12 februari 2007!

Zena was haar naam en ze was een 5 jaar oud teefje. (rechts op de foto) Ik heb haar als pup gekregen en ze was een geweldige hond voor iedereen. Volwassenen, kinderen en honden. Maar dat veranderde toen ze werd gegrepen door een Mechelse Herder toen ze 8 maanden was. Sinds die tijd ging ze niet meer zo goed met andere honden. Ook met mijn ex heeft ze het niet makkelijk gehad. Hij treiterde haar regelmatig en hij vond het ook niet erg om haar een paar flinke meppen te verkopen.

Maar gelukkig kreeg ze haar rust toen mijn ex en ik uit elkaar gingen. En ze had het helemaal geweldig toen we met z'n allen naar velp gingen verhuizen. Naar een huis met een grote tuin. Maar op een gegeven moment ging dat ook mis. Onze andere hond, Misty, een Shih Tsu van 8 jaar werd regelmatig door Zena gewaarschuwd. Terwijl het beestje weinig deed, maar het ging steeds goed. Tot de fatale zaterdag van 10 februari.

Ik was brood aan het smeren voor de kinderen, toen ik ineens een gegrom en gejank hoorde. Tot mijn schrik had Zena Misty goed te pakken. Ik pakte Zena bij haar nekvel en gelukkig liet ze meteen los, maar het kwaad was al geschied. Misty bloede als een rund en haar kaak hing er scheef bij. Bij de dierenarts werd me verteld dat we haar wel konden laten opereren, maar dat er geen garantie was dat alles weer goed zou komen. Plus haar oog was ook zo beschadigd, dat het oog er op den duur uit zou moeten. Mijn vriend en ik hebben toen besloten dat het voor Misty genoeg was geweest en hebben we besloten om haar in te laten slapen.

De mensen uit mijn omgeving begonnen toen op me in te praten dat ik Zena ook weg moest doen, omdat het nu niet meer vertrouwd was met de kinderen. En ook de dierenarts zei dat het misschien beter was als ik Zena in liet slapen. Daardoor begon ik te twijfelen en vertrouwde ik haar niet meer. Als ze al naar mijn kinderen keek, werd ik al nerveus, waardoor zij ook nerveus werd. Al met al geen goede situatie dus. Maar ik kon mijn vriendin niet in de steek laten, dus belde ik die maandag erop met een hele goede Amstaff fokker. Deze zei dat we konden proberen om haar te herplaatsen, maar dat dat zeer moeilijk was, omdat ze al 5 was en gedragsproblemen had. En hoe moeilijk het ook zou zijn, zou het misschien toch het beste zijn om de hond in te laten slapen. Ik hakte gelijk de knoop door na dat gesprek en heb de dierenarts opgebeld. We zouden om 8 uur 's avonds terecht kunnen.

Om half 7 heb ik de kids naar opa en oma gebracht en heb ik nog even een uur alleen met Zena doorgebracht. Ik heb duizendmaal sorry gezegd en ik hoop dat ze me begreep. Om kwart voor 8 zijn mijn vriend en ik naar de dierenarst gereden. Een kwartier na de eerste spuit begon ze flink te wankelen en is ze rustig bij me komen liggen. Ik heb haar op de bank getild, want niemand anders mocht aan haar komen. Toen kreeg ze de 2e spuit en was ze binnen 5 minuten weg. En mijn hart brak in tweeen. Ik sweer dat ze met me meehuilde, maar ze keek met een blik alsof het goed was zo.

Nu een week later kan ik nog steeds niet kijken naar de lege plek in de woonkamer waar eerst haar mand stond. Haar mand staat nu in de gang, omdat ik hem nog niet in de schuur kan zetten voordat ik het definitief af kan sluiten en ik vraag haar nog steeds elke dag of ze me wil vergeven voor wat ik heb gedaan. Elke dag lig ik te huilen in de mand als iedereen boven slaapt, want niemand kan begrijpen wat voor band ik had met Zena. Zena was mijn kind, mijn vriendin. Ze voelde precies mijn stemming aan. Was ik blij, was zij het ook, was ik verdrietig, zij ook. Was ik chagerijnig, dan was Zena het ook.

Nooit zal een andere hond haar plaats in kunnen nemen. Ik heb vanaf kinds af aan verschillende honden gehad, maar Zena zit diep in mijn hart. Ik hoop van ganse harte dat er ook een plek daarboven is voor honden en dat ze altijd bij me zal blijven ook al zal ik haar nooit meer zien. Maar ik zal haar nooit vergeten en hoop dat ze me heeft vergeven.

Ik hou van je Zena