Verraad

Vandaag kwam mijn kleine meisje weer thuis.
Ze was voor het eerst bij haar vader geweest. Iets wat helaas vanaf nu elke 2 weken zal gebeuren. Ik baal er zo van dat ik mijn meisje naar hem en zijn ouders moet laten gaan. Maar ja, dat krijg je als je je partner evenveel voogdij rechten geeft.
En ik ben zowiezo geen moeder die haar kinderen zonder goede reden bij hun vader(s) weghoudt en een nieuwe vriendin 2 weken nadat je een relatie van 3 jaar verbreekt, waar 3 kinderen bij komen kijken is natuurlijk geen goede reden.
Maar goed, vandaag vierde hij dus Kayleigh's 1e verjaardag bij zijn huis.
De hele week zat ik al te wchten op iets wat dus niet zo komen: een uitnodiging voor Felicia en De'neesha om ook de verjaardag van hun zusje te komen vieren.
Nee, ga lekker je nieuwe vriendin en haar familie uitnodigen. Dat is natuurlijk veel belangrijker, want die moeten eens zien dat er 3 kinderen aan jou vast hangen ipv.1.
Ik ben zo kwaad. Zo verdrietig. Waarom doe je zo?
Zo hypocriet als jullie zijn met z'n allen, ik heb er verder geen woorden voor.
Dit gedicht heb ik vandaag voor Jerry geschreven

Waarom zijn mensen zo gemeen
en blijf ik weer achter, alleen
Nu met 3 kinderen waar ik voor moet zorgen
Waarvoor ik een fijne jeugd moet waarborgen
Mannen....bah
schoonfamilie...bah
Ze zeggen dat ze er voor je zijn
maar als het erop aankomt laten ze je vallen
En dat doet ongelofelijk veel pijn

Maar vandaag was de laatste keer
mijn ogen zijn geopend
ik hoef jou en je familie niet meer
Ik zal niet meer naar je smachten
En al helemaal niet meer op je wachten
jij kon snel verder gaan met leven
na 2 weken een nieuwe vriendin
en je familie vond het ok
ik niet en ik zal het jullie nooit vergeven

Ik heb zelf het gevoel dat het nog niet af is, maar verder als dit kom ik even niet.
Moet nu maar weer eens gaan bedenken hoe het verder moet.
Aan de ene kant wil ik hem gewoon liever niet meer zien en aan de andere kant zie ik hem nog steeds veel te graag. Maar al wel een stuk minder. Als we zo doorgaan, hoeft het straks van mij helemaal allemaal niet meer. You go Jerry!!!

Verboden liefde

Dit gedicht heb ik niet zelf geschreven, maar verwoord wel heel goed wat ik voel

Ik verlang naar jou,
omdat ik nog van je hou.

Het zou niet mogen zijn,
maar ik krijg mijn gevoelens
voor jou niet klein.

Als ik je zie wil ik naar jou komen,
maar dat blijft slechts bij dromen.
Mijn gevoelens zeggen gaan,
maar mijn verstand zegt blijf staan.

Ik denk aan jou, elk uur van de dag,
goed wetend dat het eigenlijk niet mag.
Soms komen we elkaar tegen,
en ben ik in het begin verlegen.

Ik probeer je te ontwijken,
maar je doet me iedere keer bezwijken.
Je geeft me hoop,
en dan zet je het op een loop;

Ik heb pech,
want er staat iemand in de weg.
Je zei me dat je ging kiezen,
ik zit nu constant te kniezen.

ik zit nu te hopen,
het is aan jou het raadsel te ontknopen.
Ik blijf op je antwoord wachten,
omdat ik nog steeds naar je zit te smachten.

Je blijft voor eeuwig in mijn gedachten!

jij bent op dit moment mijn verboden liefde!

ik wacht op jou,
omdat ik nog zielsveel van je hou!!!

Constitutioneel exceem

Ben net weer terug van een tripje naar het UMC Radboud in Nijmegen.
Mijn dochter Dede heeft namelijk constitutioneel exceem.

Beschrijving: Constitutioneel eczeem is een niet-besmettelijke, chronische huidaandoening, die gepaard gaat met roodheid, zwellingen, vochtblaasjes, vochtafscheiding ('natten'), kloofjes en littekens. Het belangrijkste kenmerk is echter de jeuk, die vaak heel hevig kan zijn. Zo hevig, dat men er 'gek' van wordt. De huid van mensen met constitutioneel eczeem is slecht in staat vocht vast te houden en men heeft dan ook vaak een (extreem) droge huid.

Mensen met constitutioneel eczeem hebben vaak een (over)gevoelige huid die, sneller dan de huid van een gezond iemand, op allerlei prikkels uit de omgeving reageert. De beste remedie lijkt dan ook ervoor te zorgen dat men zo weinig mogelijk met die prikkels in aanraking komt. In de praktijk is dat echter niet zo simpel. Het is niet altijd duidelijk welke prikkels de klachten veroorzaken. Bovendien geven bepaalde prikkels niet altijd dezelfde klachten.

Constitutioneel eczeem verschijnt meestal bij zeer jonge kinderen, vaak nog voor hun eerste verjaardag. Maar in principe kan de aandoening op iedere leeftijd voor het eerst optreden. Er zijn dan ook mensen die pas op latere leeftijd 'zomaar ineens' last van eczeem krijgen. De aandoening kan enkele maanden klachten geven, maar het kan ook jaren duren. Perioden zonder klachten wisselen dan vaak af met perioden waarin het eczeem ernstig is. Gewoonlijk blijft het eczeem gedurende enkele jaren bestaan om dan weer te verdwijnen, soms voor het verdere leven. We zeggen dan dat de persoon in kwestie over zijn eczeem is heen gegroeid. Een kleine groep (25%) houdt veel langer last van het eczeem en heeft er na zijn twintigste verjaardag nog steeds last van. Maar ook bij hen neemt de ernst van het eczeem meestal af bij het ouder worden.

In Nederland hebben circa 400.000 mensen constitutioneel eczeem, ongeveer 2,5% van de bevoling. Daarmee staat de aandoening op de vierde plaats in de top-10 van chronische aandoeningen in Nederland. Bij kinderen is het na astma zelfs de belangrijkste chronische aandoening. Constitutioneel eczeem wordt ook wel atopisch eczeem, atopische dermatitis, neurodermatitis of neurodermitis genoemd. Bij jonge kinderen wordt het ook wel dauwworm genoemd. Bij het eczeem van jonge kinderen staan de vochtige ('natten') plekken namelijk voorop. Het lijkt wel op de dauwdruppels die je 's morgens op een weiland kunt zien liggen, vandaar 'dauw'. De uitslag is bovendien ringvormig, vandaar 'worm'.
Alles wat hierboven staat heeft mijn meisje dus ook. Op een gegeven moment was het zo erg, dat haar huid helemaal open lag op haar armen, benen, handen en gezicht. Door een juffrouw op school, die mij heel veel nuttige info kon geven, heb ik een verwijsbrief gevraagd voor het UMC Radboud in Nijmegen. Daar vonden ze gelukkig ook dat Dede snel hulp nodig had en ze werd binnen 2 weken in de dagbehandeling geplaatst. Nu 4 weken, 2x per week op en neer naar Nijmegen en 2x per dag insmeren met hormoonzalven en teerzalven later, heb ik weer een vrolijk meisje in huis die gelukkig ook weer goed kan slapen.
Haar huid gaat de goede kant op, ze is wel helemaal dicht, maar je ziet nog wel wat donkere exceemplekken. Zijn er mensen die ook constitutioneel exceem hebben, of een kindje die dat heeft dan is er De Vereniging voor Mensen met Constitutioneel Exceem
Ook kan je hier een berichtje achterlaten om er met andere mensen over te praten.

Lieve Jerry

Lieve Jerry,
Weer zit ik in tranen thuis. Weer voel ik me alleen.
Ik kan dit echt niet meer, deze schijnvertoning die wij opvoeren naar iedereen.
Mijn hart is kapot en gebroken, dat is het al sinds 30 december 2008 en dat zal het nog een lange tijd blijven. Voor de buitenwereld doe ik net alsof alles goed gaat, maar het gaat totaal niet goed.
Want als het goed ging, dan zat ik hier nu niet alleen te huilen. Maar dat doe ik wel. En ik wil het niet meer. Zoveel tranen heb ik al verspild aan jou en iets wat nooit meer zal zijn. Ik weet zelf niet eens meer wat ik moet voelen. Ik weet alleen wel dat ik niet meer kan doen alsof ik niets meer voor je voel.
De meesten denken dat ik over jou heen ben, maar dat is niet waar. Ik wil nog steeds niets liever dan dat jij weer bij me terug komt en ik ben er zo zat van om steeds maar net te doen alsof we goede vrienden zijn, terwijl jij weet dat het niet zo is. Dat het gewoon niet kan.
Iedere keer als ik mensen gelukkig samen zie zijn, dan wordt ik verscheurd van binnen.
Iedere keer als ik op televisie zie dat mensen gaan trouwen barst ik in huilen uit.
En jij kan alleen maar denken aan die Martine van je en bang zijn voor wat ik haar al dan niet zal vertellen. Ik zal haar niets vertellen, maar ik wil dat je me met rust laat.
Ik kan het je niet in je gezicht zeggen want ieder keer als ik je dan zie, dan smelt ik weer voor je en ik wil dat gewoon niet meer. Jullie praten allemaal over dat alles maar geregeld moet worden, want als ik ooit een vriend krijg dan is het allemaal maar raar. Misschien wel, maar heb je ooit bij stil gestaan dat ik helemaal nooit geen ander meer wil. En dat zeg ik niet omdat ik verdrietig ben, maar dat zag ik omdat ik weet wat het is om bijna volmaakt gelukkig te zijn. Waarom zou ik genoegen nemen met minder als ik het beste al heb gehad? Waarom zou ik ooit nog mijn vertrouwen in een ander steken en mijn hart aan iemand anders geven? Ik heb het al 3 keer geprobeerd en 3 keer ben ik degene die achter blijft met de grootste shit. 3 keer ben ik degene met het gebroken hart en de kinderen. En elke keer doet het meer pijn en duurt het langer voordat ik weer iemand kan vertrouwen. Maar toen jij weg bent gegaan heb je ook mijn liefde en vertrouwen meegenomen. Iedere keer als ik zeg dat ik er klaar mee ben, weet ik ook al dat het niet zo is. En iedere keer laat ik je weer toe. Maar Jer ik kan het niet meer. Ik kan niet meer de schone schijn ophouden. Jullie spreken beide van liefde…maar ik weet dat jij niet verliefd bent op haar en je weet dat zelf ook. Je bent ook niet meer verliefd op mij, dat weet ik, maar ook niet op haar, je hebt het leuk met haar en dat is heel wat anders. Ik ken je langer als vandaag. Je hoeft niet stoer te doen tegenover mij, mij maakt het niet uit, want wij zullen toch nooit meer iets meer kunnen hebben met elkaar, maar wees wel eerlijk naar jezelf. Jij hebt met haar niet, wat je met mij had. Maar goed, ik weet dat je op dit moment het struisvogelsyndroom hebt.
Laat mij er gewoon buiten. Ik wil haar niet ontmoeten, ik wil je ouders niet meer zien en ik wil jou liever ook niet zien als ik je niet kan hebben. Je maakt het mij te moeilijk, ook al denk je dat je het makkelijk maakt voor me. Jij zegt alleen maar dat je het beste voor hebt met mij en de kinderen, laat me dan gewoon met rust en ga vrienden zijn met je vrienden, maar niet met mij. Ik kan het gewoon niet. Als jij zelf eens een keer inziet, wat anderen allang zien, dan kunnen we weer verder praten, maar tot die tijd wil ik ons contact echt minimaal houden. En geloof me, alleen die gedachte zorgt er al voor dat ik bijna stik, maar dat is ook juist de reden waarom er geen wij meer kan zijn. Ook niet als vrienden, want voor mij ben je veel meer als een vriend en dat weet je. Ik hou nog steeds van je op de ‘jij bent de wereld voor mij’ manier. Ik plak op en vrijdag avond die stomme plaatjes voor je in een boek en nog steeds zou ik alles voor je doen. Omdat ik zo ontzettend veel van jou hou. Maar jij wil me gewoon niet meer en ik weet dat het door alles ook nooit meer kan gebeuren, dus geef me dan ook de kans om over je heen te komen, ook al kan het nog wel een jaar gaan duren voordat ik weer normaal naar je kan kijken, zonder er iets bij te voelen.
En ik wil geen sms jes meer van je kind vriendin, ik wil geen contact meer met je familie, die mij laat vallen als een baksteen, ook al voordat ik alles heb gezegd over je moeder. En ik heb al helemaal geen zin in een man die nog half een jongen is en duidelijk alles behalve zijn gezin voor laat gaan. Sorry Jer, maar ik verdien beter dan wat jij mij nu geeft en wat jouw familie doet.
Ik hoop dat je me kunt begrijpen en zo niet dan sorry.
Als je serieus een keer over alles kan praten, dan weet je me te vinden en tot die tijd zal je je maar moeten gaan vermaken met je nieuwe liefde en je hernieuwde band met je ma.
Ik hoop dat vanaf nu alles alleen maar beter met je zal gaan en dat je echt gelukkig zult worden.
Ik zal geen sms meer van je beantwoorden en we zullen alleen nog contact hebben over de kleine.
Ik zal je missen en altijd van je houden, maar jij kan mij niet geven wat ik nodig heb, dus laat me los.
Alsjeblieft laat me los, zodat ik ook weer blij en gelukkig kan zijn, net zoals jij.
Ik wil niet meer om je huilen, ik wil niet meer gekwetst worden door je familie en dan voornamelijk je moeder, ik wil niet zien dat je het leuk hebt met dat grietje van je, ik wil niet meer verliefd op je zijn, ik wil niet meer van je houden en ik wil niet meer steeds aan je denken. Ik wil alles gewoon achter me laten. Bij de rest in het zakje stoppen en weer verder gaan. Net zoals jij dat zo makkelijk kon. Is dat teveel gevraagd? kussss